sędzina

sędzina (język polski)

wymowa:

IPA: [sɛ̃ɲˈd͡ʑĩna], AS: [sẽńʒ́ĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. kobieta, która wydaje wyroki w sądzie

(1.2) przest. żona sędziego

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sędzina	sędziny
dopełniacz	sędziny	sędzin
celownik	sędzinie	sędzinom
biernik	sędzinę	sędziny
narzędnik	sędziną	sędzinami
miejscownik	sędzinie	sędzinach
wołacz	sędzino	sędziny

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ofic. sędzia

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sąd mrz, sędziostwo n, osąd mrz

forma męska sędzia mos

czas. sądzić, zasądzić, sędziować

przym. sędziowski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: sędzia

• czeski: (1.1) soudkyně ż
• hiszpański: (1.1) juez ż; (1.2) jueza ż
• litewski: (1.1) teisėja ż
• niemiecki: (1.1) Richterin ż
• słowacki: (1.1) sudkyňa ż
• wilamowski: (1.1) ryhteryn ż

źródła: