Ir

Ir (użycie międzynarodowe)

wymowa:

znaczenia:

symbol

(1.1) chem. iryd (pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 77)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. iridium

uwagi:

zobacz też: indeks pierwiastków chemicznych

źródła:

Ir (język polski)

wymowa:

‹i-er›, IPA: [i‿ˈɛr], AS: [i‿er], zjawiska fonetyczne: akc. na ost.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) etn. mieszkaniec Irlandii pochodzenia celtyckiego

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Ir	Irowie
dopełniacz	Ira	Irów
celownik	Irowi	Irom
biernik	Ira	Irów
narzędnik	Irem	Irami
miejscownik	Irze	Irach
wołacz	Irze	Irowie

przykłady:

(1.1) Irowie długo atakowali Cesarstwo Rzymskie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Irlandczyk

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Iryjczyk mos

forma żeńska Iryjka ż

przym. iryjski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: Iryjczyk

źródła:

Ir (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) Irlandczyk

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Ir	Irové
dopełniacz	Ira	Irů
celownik	Irovi / Iru	Irům
biernik	Ira	Iry
wołacz	Ire	Irové
miejscownik	Irovi / Iru	Irech
narzędnik	Irem	Iry

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. irský m, Irsko, Irka

przym. irský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: