arkebuz
Wygląd
arkebuz (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) hist. wojsk. długa, ręczna, odprzodowa broń palna z zamkiem kołowym, używana przez kawalerię i piechotę w XVI-XVII wieku; także jako broń myśliwska[1][2]; zob. też arkebuz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik arkebuz arkebuzy dopełniacz arkebuza arkebuzów celownik arkebuzowi arkebuzom biernik arkebuz arkebuzy narzędnik arkebuzem arkebuzami miejscownik arkebuzie arkebuzach wołacz arkebuzie arkebuzy
- przykłady:
- (1.1) Dałem rozkaz mojej straży: Kto zbyt blisko się poważy, przywitać go z arkebuza[3].
- (1.1) Oto już słyszę z daleka pukanie z dział, z dubeltówek, z flinty, z arkebuza…[4]
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. arkebuzer mos, arkebuzeria ż
- przym. arkebuzerski, arkebuzowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. arquebuse, franc. arquebusier < wł. archibuso, wł. archibusiere[5]
- uwagi:
- forma równoważna: arkabuz
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) arquebus
- baskijski: (1.1) arkabuz
- białoruski: (1.1) аркебуза ż
- chorwacki: (1.1) arkebuza
- czeski: (1.1) arkebuza
- esperanto: (1.1) arkebuzo
- francuski: (1.1) arquebuse
- hiszpański: (1.1) arcabuz m
- ido: (1.1) arkabuzo
- niemiecki: (1.1) Arkebuse ż
- nowogrecki: (1.1) αρκεβούζιο n
- włoski: (1.1) archibugio
- źródła:
- ↑ Słownik wyrazów obcych, red. Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-11487-8.
- ↑ Mała encyklopedia wojskowa, Wydawnictwo MON, Warszawa 1967, t. 1, s. 57.
- ↑ Pedro Calderon, Alkad z Zalamei, Dzień Trzeci.
- ↑ Juliusz Słowacki, Beniowski, Pieśń trzecia.
- ↑ Hasło „arkabuz” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.