Przejdź do zawartości

cocooning

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

cocooning (język polski)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) neol. styl życia polegający na celebrowaniu domatorstwa[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Chęć nieruszania się z własnego domu, owego bezpiecznego kokonu, można uznać za przyczynę pojawienia się cocooningu, tj. włączenia się do sieci, dzięki której bez wysiłku i ryzyka dokonuje się zakupów i załatwia wszelkie sprawy[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) domatorstwo
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. cocooning
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „cocooning” w: Obserwatorium Językowe Uniwersytetu Warszawskiego. Najnowsze słownictwo polskie, red. Mirosław Bańko, Maciej Czeszewski, Jan Burzyński.
  2. Wacław Šmid, Leksykon menedżera, Wydawnictwo Profesjonalnej Szkoły Biznesu, 2000, s. 59.
wymowa:
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) imiesłów czasu teraźniejszego (present participle) czasownika to cocoon
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cocoon
czas. cocoon
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
IPA/kɔ.ku.niŋ/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) neol. cocooning
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. cocooning
uwagi:
źródła: