Przejdź do zawartości

confiteor

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

confiteor (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. rodzaj modlitwy mający charakter spowiedzi
(1.2) przen. szczere wyznanie czegoś
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. confiteor
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) zeznać, wyznać, wyznawać[1]
(1.2) przyznać się, zwierzyć się[1]
odmiana:
(1.1-2) confiteor, confiteri, confessus sum (koniugacja II, verbum deponens)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. fateor
rzecz. confessor m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „confiteri” w: Słownik polsko-łaciński, łacińsko-polski. Dictionarium latino-polonicum, polonico-latinum, pod red. Jacka Gordona, Level Trading, Czernica 2014, ISBN 978-83-61800-47-7, s. 487.