czarodziej

czarodziej (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) w bajkach: człowiek posiadający moc czarowania, czynienia czarów

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	czarodziej	czarodzieje
dopełniacz	czarodzieja	czarodziei / czarodziejów
celownik	czarodziejowi	czarodziejom
biernik	czarodzieja	czarodziei / czarodziejów
narzędnik	czarodziejem	czarodziejami
miejscownik	czarodzieju	czarodziejach
wołacz	czarodzieju	czarodzieje
depr. M. i W. lm: (te) czarodzieje

przykłady:

(1.1) Cały nakład nowej powieści o nastoletnim czarodzieju sprzedał się w dwa tygodnie po premierze.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) czarownik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. czarodziejstwo n

forma żeńska czarodziejka ż

przym. czarodziejski

przysł. czarodziejsko, czarownie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. czar + -dziej < prasł. *dějati

por. białor. чарадзей, czes. čaroděj

uwagi:

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) towenaar
• angielski: (1.1) wizard, enchanter, charmer
• arabski: (1.1) ساحر m
• białoruski: (1.1) чарадзей m, чараўнік m
• czeski: (1.1) čaroděj m
• duński: (1.1) troldmand w, troldkarl w, heksemester w
• esperanto: (1.1) sorĉisto
• estoński: (1.1) maag, võlur, nõid
• francuski: (1.1) sorcier m
• hindi: (1.1) जादूगर m
• hiszpański: (1.1) brujo m
• interlingua: (1.1) mago, incantator
• jèrriais: (1.1) chorchi
• jidysz: (1.1) מכשף m, כּישוף־מאַכער m
• litewski: (1.1) burtininkas m
• niemiecki: (1.1) Hexer m, Magier m
• norweski (bokmål): (1.1) trollmann m
• norweski (nynorsk): (1.1) trollmann m
• portugalski: (1.1) bruxo m
• rosyjski: (1.1) волшебник m, чудесник m, колдун m
• serbsko-chorwacki: (1.1) čarobnjak m, čarobnik m
• slovio: (1.1) cxaronic, cxaronik
• słowacki: (1.1) bosorák m
• staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) обавьникъ m, чародѣи m
• staroegipski: (1.1) ḥkꜣy
• suahili: (1.1) mchawi
• szwedzki: (1.1) magiker w, trollkarl w
• tajski: (1.1) พ่อมด
• turecki: (1.1) sihirbaz
• węgierski: (1.1) varázsló
• włoski: (1.1) mago m

źródła: