ekspedycja

ekspedycja (język polski)

ekspedycja (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌɛkspɛˈdɨt͡sʲja], AS: [ekspedycʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wyprawa zorganizowana w określonym celu; t.: grupa osób biorąca w niej udział

(1.2) wysyłanie przesyłek lub towarów na miejsce przeznaczenia

(1.3) wyprawianie gdzieś kogoś

(1.4) dział w instytucji zajmujący się przyjmowaniem i wysyłaniem towarów, papierów urzędowych itp.

(1.5) st.pol. pismo urzędowe

(1.6) st.pol. wyprawa wojenna

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ekspedycja	ekspedycje
dopełniacz	ekspedycji	ekspedycji / przest. ekspedycyj
celownik	ekspedycji	ekspedycjom
biernik	ekspedycję	ekspedycje
narzędnik	ekspedycją	ekspedycjami
miejscownik	ekspedycji	ekspedycjach
wołacz	ekspedycjo	ekspedycje

przykłady:

(1.1) W ostatniej ekspedycji uczestniczyło blisko czterdzieści osób.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wyprawa

(1.2) wysyłka

(1.4) ekspedytura

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1-4) przym. ekspedycyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-6) łac. expeditio (wyprawa)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) expedition; (1.2) shipment, dispatch, forwarding; (1.4) dispatch department
• białoruski: (1.1) экспедыцыя ż; (1.2) экспедыцыя ż; (1.3) экспедыцыя ż; (1.4) экспедыцыя ż
• duński: (1.1) ekspedition w; (1.2) ekspedition w; (1.3) ekspedition w; (1.4) ekspedition w
• francuski: (1.1) expédition, campagne
• interlingua: (1.1) expedition; (1.2) expedition
• kataloński: (1.1) expedició ż
• niemiecki: (1.1) Expedition ż
• rosyjski: (1.1) экспедиция ż
• szwedzki: (1.1) expedition w
• turkmeński: (1.1) ekspedisiýa

źródła: