gliniarz

gliniarz (język polski)

gliniarze (1.1)

gliniarz (2.1) na glinie

wymowa:

IPA: [ˈɡlʲĩɲaʃ], AS: [glʹĩńaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. policjant

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) ent. pot. owad z gatunku Sceliphron destillatorium, gliniarz naścienny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gliniarz	gliniarze
dopełniacz	gliniarza	gliniarzy
celownik	gliniarzowi	gliniarzom
biernik	gliniarza	gliniarzy
narzędnik	gliniarzem	gliniarzami
miejscownik	gliniarzu	gliniarzach
wołacz	gliniarzu	gliniarze

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gliniarz	gliniarze
dopełniacz	gliniarza	gliniarzy
celownik	gliniarzowi	gliniarzom
biernik	gliniarza	gliniarze
narzędnik	gliniarzem	gliniarzami
miejscownik	gliniarzu	gliniarzach
wołacz	gliniarzu	gliniarze

przykłady:

(1.1) Zgarnęli mnie gliniarze za picie piwa w miejscu publicznym.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) neutr. policjant; pot. glina, pies, bagieta; wulg. menda

(2.1) gliniarz naścienny, formierz zdun

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) funkcjonariusz

(2.1) owad, błonkówka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. glina m, glinka ż, glin m, gliniarstwo n, glinowanie n

czas. glinować ndk.

przym. gliniany, gliniarski, glinowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. glina + -arz

uwagi:

(1.1) nie mylić z: garncarz

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: policjant

• angielski: (1.1) cop, copper
• białoruski: (1.1) фараон m
• czeski: (1.1) polda
• duński: (1.1) strømer w, strisser w, strissersvin n
• francuski: (1.1) flic m
• hiszpański: (1.1) madero m, lm pasma ż
• nowogrecki: (1.1) μπάτσος m, μπασκίνας m
• rosyjski: (1.1) мент m
• szwedzki: (1.1) snut w, byling w

źródła: