Przejdź do zawartości

imiesłów przymiotnikowy czynny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

imiesłów przymiotnikowy czynny (język polski)

[edytuj]
wymowa:
​?/i, IPA: [ĩˈmʲjɛswuf ˌpʃɨ̃mʲjɔtʲɲiˈkɔvɨ ˈt͡ʃɨ̃nːɨ], AS: [ĩmʹi ̯esu̯uf pšỹmʹi ̯otʹńikovy čỹ•ny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• wygł.• nazal.• akc. pob.• gemin.• i → j 
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gram. imiesłów, który określa podmiot zdania jako wykonawcę innej czynności, równoczesnej z czynnością orzeczenia zdania
odmiana:
(1.1) związek zgody,
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikimiesłów przymiotnikowy czynnyimiesłowy przymiotnikowe czynne
dopełniaczimiesłowu przymiotnikowego czynnegoimiesłowów przymiotnikowych czynnych
celownikimiesłowowi przymiotnikowemu czynnemuimiesłowom przymiotnikowym czynnym
biernikimiesłów przymiotnikowy czynnyimiesłowy przymiotnikowe czynne
narzędnikimiesłowem przymiotnikowym czynnymimiesłowami przymiotnikowymi czynnymi
miejscownikimiesłowie przymiotnikowym czynnymimiesłowach przymiotnikowych czynnych
wołaczimiesłowie przymiotnikowy czynnyimiesłowy przymiotnikowe czynne
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
zob. imiesłów
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zob. imiesłów; Czasowniki w języku polskim
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=imiesłów_przymiotnikowy_czynny&oldid=8460302”