kawaler
Wygląd
kawaler (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mężczyzna, który nigdy nie był żonaty
- (1.2) mężczyzna, który otrzymał dany order
- (1.3) przest. rycerz
- (1.4) młody mężczyzna, młodzieniec
- (1.5) adorator
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kawaler kawalerowie / kawalerzy[1] dopełniacz kawalera kawalerów celownik kawalerowi kawalerom biernik kawalera kawalerów narzędnik kawalerem kawalerami miejscownik kawalerze kawalerach wołacz kawalerze kawalerowie / kawalerzy
- przykłady:
- (1.1) Jerzy jest kawalerem i twierdzi, że nigdy się nie ożeni.
- (1.2) Piotr jest kawalerem Legii Honorowej.
- (1.3) Panowie kawalerowie, szable w dłoń! Do ataku!
- (1.4) Waldemar wyrósł na przystojnego kawalera.
- składnia:
- (1.2) kawaler + D.
- antonimy:
- (1.1) żonaty
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.1) przym. kawalerski; rzecz. kawalerka ż, kawalerstwo n
- (1.3) rzecz. kawalerzysta m, kawaleria ż
- związki frazeologiczne:
- (1.1) stary kawaler • kawaler do wzięcia
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bachelor; (1.2) bachelor, knight; (1.3) knight
- arabski: (1.1) عزب
- baskijski: (1.1) ezkongabe; (1.3) zaldun
- białoruski: (1.1) халасцяк m, хлопец m
- chorwacki: (1.1) samac m
- duński: (1.1) ungkarl w; (1.4) ungkarl w
- esperanto: (1.1) fraŭlo; (1.2) kavaliro
- fiński: (1.1) poikamies, vanhapoika
- francuski: (1.1) célibataire m; (1.2) chevalier; (1.3) cavalier m, chevalier m; (1.4) garçon m, jeune homme m
- hiszpański: (1.1) soltero m; (1.2) caballero m; (1.3) caballero m; (1.4) joven m
- interlingua: (1.2) baccalaureo
- japoński: (1.1) 独身
- kaszubski: (1.1) kawalér m
- niemiecki: (1.1) Junggeselle m; (1.2) Ritter; (1.3) Ritter
- nowogrecki: (1.1) ανύπαντρος m, άγαμος m; (1.2) ταξιάρχης m; (1.3) ιππότης m; (1.4) παλικάρι n
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- rosyjski: (1.1) холостяк m; (1.2) кавалер m; (1.4) молодой человек m; (1.5) жених m
- słoweński: (1.1) neoženjenec m
- ukraiński: (1.1) холостяк m
- węgierski: (1.1) agglegény; (1.3) lovag
- źródła:
- ↑ Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
- ↑ Hasło „kawaler” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ A. Zaręba, Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie, „Język Polski” nr 1/1947, s. 18.