kosmolog
kosmolog (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) specjalista w dziedzinie kosmologii
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kosmita mos, kosmologia ż
- przym. kosmologiczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cosmologist
- baskijski: (1.1) kosmologo
- bułgarski: (1.1) космолог m
- czeski: (1.1) kosmolog m
- estoński: (1.1) kosmoloog
- francuski: (1.1) cosmologue m ż
- interlingua: (1.1) cosmologo
- słowacki: (1.1) kozmológ m
- szwedzki: (1.1) kosmolog w
- ukraiński: (1.1) космолог m
- włoski: (1.1) cosmologo m
- źródła:
kosmolog (język czeski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) kosmolog
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kosmolog kosmologové dopełniacz kosmologa kosmologů celownik kosmologovi / kosmologu kosmologům biernik kosmologa kosmology wołacz kosmologu kosmologové miejscownik kosmologovi / kosmologu kosmolozích narzędnik kosmologem kosmology
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kosmologie ż, kosmos m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kosmolog (język szwedzki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) kosmolog
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kosmologi w
- przym. kosmologisk
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: