manier

manier (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) sposób, maniera

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. maniero, manierismo, manieristo, agmaniero, dirmaniero, pensmaniero, tranĉmaniero, uzmaniero, vivmaniero

przysł. kiamaniere, tiamaniere

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

manier (język francuski)

wymowa:

IPA: [ma.nje] ​

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) posługiwać się, władać

(1.2) obchodzić się, obracać w dłoniach

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

manier (język niderlandzki)

wymowa:

​

IPA: [mɑ.ˈniːr]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sposób

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz niderlandzki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

manier (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

manjȳr

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) obyczaj

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

śwn. maniere, zapożyczony z st.franc. maniere, wywodzącego się z łac. manuārius.

por. niem. Manier

uwagi:

źródła: