Przejdź do zawartości

naïf

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: naif
wymowa:
IPA[na.if] m ?/i
IPA[na.iv] ż
?/i ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) naiwny, łatwowierny[1]
(1.2) prosty, prostoduszny
(1.3) naturalny, spontaniczny
odmiana:
(1) lp naïf m, naïve ż; lm naïfs m, naïves ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) naturel, spontané
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. naïveté ż, naïve ż
przysł. naïvement
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. nativus z łac. nasci[2]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Francuski - Cechy charakteru
źródła:
  1. Anna Jedlińska, Ludwik Szwykowski, Jerzy Tomalak, Kieszonkowy słownik francusko-polski, polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2004, ISBN 83-214-0938-5.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „naïf” w: Des dictionnaires Larousse.