nonsens
nonsens (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˈnɔ̃w̃sɛ̃w̃s], AS: [nõũ̯sẽũ̯s], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zupełny brak sensu, niedorzeczność; zob. też nonsens w Wikipedii
- (1.2) powiedzenie lub postępek niemające sensu[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik nonsens dopełniacz nonsensu celownik nonsensowi biernik nonsens narzędnik nonsensem miejscownik nonsensie wołacz nonsensie
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) nonsensowność, bezsens, bezsensowność, absurd, absurdalność, niedorzeczność; pot. bzdura, bzdurność
- antonimy:
- (1.1) sens
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nonsensowność ż
- przym. nonsensowny
- przysł. nonsensownie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) nonsense
- arabski: (1.1) لغو
- czeski: (1.1) nesmysl
- esperanto: (1.1) sensenseco, absurdeco; (1.2) sensensaĵo, absurdaĵo
- hebrajski: (1.1) איגיון
- rosyjski: (1.1) бессмы́слица ż; (1.2) бессмы́слица ż
- słowacki: (1.1) protireèenie
- szwedzki: (1.1) nonsens n
- turecki: (1.1) saçmalık
- włoski: (1.1) nonsense, controsenso
- źródła:
nonsens (język szwedzki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) nonsens
- odmiana:
- (1.1) ett nonsens, nonsenset
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: