paleontologia

paleontologia (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpalɛɔ̃ntɔˈlɔɟja], AS: [paleõntoloǵi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) biol. nauka o organizmach kopalnych; zob. też paleontologia w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	paleontologia	paleontologie
dopełniacz	paleontologii	paleontologii / przest. paleontologij
celownik	paleontologii	paleontologiom
biernik	paleontologię	paleontologie
narzędnik	paleontologią	paleontologiami
miejscownik	paleontologii	paleontologiach
wołacz	paleontologio	paleontologie

przykłady:

(1.1) Nowy gatunek ptaka sprzed 29 mln lat odkrył pod Rzeszowem tamtejszy pasjonat paleontologii.

składnia:

kolokacje:

(1.1) paleontologia ilościowa / molekularna / ogólna / systematyczna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) biologia

meronimy:

(1.1) mikropaleontologia, paleobiologia, paleoantropologia, paleobotanika, paleozoologia

wyrazy pokrewne:

rzecz. paleontolog mos

przym. paleontologiczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. paleo- + ontologia < gr. παλαιός + ὄν + λόγος + -ία (palaiós + ón + lógos + -íā)

uwagi:

(1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) paleontology
• baskijski: (1.1) paleontologia
• białoruski: (1.1) палеанталогія ż
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) палеанталёгія ż
• bułgarski: (1.1) палеонтология ż
• czeski: (1.1) paleontologie ż
• duński: (1.1) palæontologi w
• francuski: (1.1) paléontologie ż
• hiszpański: (1.1) paleontología ż
• niemiecki: (1.1) Paläontologie ż
• norweski (bokmål): (1.1) paleontologi m
• norweski (nynorsk): (1.1) paleontologi m
• nowogrecki: (1.1) παλαιοντολογία ż
• portugalski: (1.1) paleontologia ż
• rosyjski: (1.1) палеонтология ż
• ukraiński: (1.1) палеонтологія ż
• węgierski: (1.1) paleontológia, őslénytan
• włoski: (1.1) paleontologia ż

źródła:

paleontologia (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) nauk. paleontologia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. paleontologo

przym. paleontologiko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

paleontologia (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) nauk. paleontologia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

paleontologia (język portugalski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nauk. paleontologia

odmiana:

(1.1) lp paleontologia; lm paleontologias

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) ciência

hiponimy:

holonimy:

(1.1) biologia

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. paleontóloga ż, paleontologista m, paleontólogo m

przym. paleontológico

związki frazeologiczne:

etymologia:

port. paleo- + ontologia

uwagi:

źródła:

paleontologia (język włoski)

wymowa:

IPA: /pa.le.on.to.lo.ˈʤi.a/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nauk. paleontologia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) fitopaleontologia • micropaleontologia • zoopaleontologia

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. paleontologo m, paleontologa ż

przym. paleontologico

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. paléontologie

uwagi:

źródła: