plastyka

plastyka (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) szt. dział sztuk pięknych obejmujący dziedziny wizualnej twórczości artystycznej

(1.2) techn. modelowanie w materiale miękkim

(1.3) eduk. przedmiot szkolny, na którym uczniowie poznają tajniki sztuk pięknych

(1.4) eduk. lekcja, wykład lub inne zajęcia z plastyki (1.3)

(1.5) uwypuklenie formy, wyrazistość kształtu

(1.6) liter. obrazowe przedstawienie postaci lub zdarzeń w utworze literackim

(1.7) środ. med. chirurgia plastyczna

(1.8) środ. med. operacja plastyczna

(1.9) sport. gimnastyka wyrabiająca harmonię ruchów

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. i B. lp od: plastyk

odmiana:

(1.1-9)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	plastyka	plastyki
dopełniacz	plastyki	plastyk
celownik	plastyce	plastykom
biernik	plastykę	plastyki
narzędnik	plastyką	plastykami
miejscownik	plastyce	plastykach
wołacz	plastyko	plastyki

przykłady:

(1.1) Czy grafikę komputerową zaliczamy do plastyki?

(1.3) Małgosia uczy dzieci plastyki w podstawówce.

(1.4) Po plastyce mamy jeszcze dwie godziny wf-u.

(1.7) Folwaczny ima się plastyką już piętnaście lat.

składnia:

kolokacje:

(1.8) plastyka powiek / nosa

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. plastyk mos, plastyczka ż, plastyczność ż

przym. plastyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. plastica → sztuka rzeźbienia < gr. πλαστικός (plastikós) < gr. πλάσσω (plássō) → formować

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.5) plasticity
• kaszubski: (1.3) plastika ż; (1.4) plastika ż
• włoski: (1.5) plasticità ż; (1.6) plasticità ż

źródła: