schroff

schroff (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [ʃʀɔf]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stromy

(1.2) szorstki, opryskliwy

odmiana:

(1.1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der schroffe ein schroffer schroffer	die schroffe eine schroffe schroffe	das schroffe ein schroffes schroffes	die schroffen schroffen schroffe
Gen.	słaba mieszana mocna	des schroffen eines schroffen schroffen	der schroffen einer schroffen schroffer	des schroffen eines schroffen schroffen	der schroffen schroffen schroffer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem schroffen einem schroffen schroffem	der schroffen einer schroffen schroffer	dem schroffen einem schroffen schroffem	den schroffen schroffen schroffen
Akk.	słaba mieszana mocna	den schroffen einen schroffen schroffen	die schroffe eine schroffe schroffe	das schroffe ein schroffes schroffes	die schroffen schroffen schroffe

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) ein schroffer Gipfel

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Schroff m, Schroffheit ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: