uklęknąć

uklęknąć (język polski)

wymowa:

IPA: [uˈklɛ̃ŋknɔ̃ɲt͡ɕ], AS: [uklẽŋknõńć], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą • asynch. ę 

​

znaczenia:

czasownik dokonany

(1.1) zgiąć nogi w kolanach i oprzeć się na nich na ziemi

odmiana:

(1.1) koniugacja Vc

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		uklęknąć
czas przyszły prosty		uklęknę	uklękniesz	uklęknie	uklękniemy	uklękniecie	uklękną
czas przeszły	m	uklęknąłem	uklęknąłeś	uklęknął / ukląkł	uklęknęliśmy	uklęknęliście	uklęknęli
	ż	uklęknęłam	uklęknęłaś	uklęknęła	uklęknęłyśmy	uklęknęłyście	uklęknęły
	n	uklęknęłom	uklęknęłoś	uklęknęło
tryb rozkazujący		niech uklęknę	uklęknij	niech uklęknie	uklęknijmy	uklęknijcie	niech uklękną
pozostałe formy czas zaprzeszły m uklęknąłem był uklęknąłeś był uklęknął / ukląkł był uklęknęliśmy byli uklęknęliście byli uklęknęli byli ż uklęknęłam była uklęknęłaś była uklęknęła była uklęknęłyśmy były uklęknęłyście były uklęknęły były n uklęknęłom było uklęknęłoś było uklęknęło było forma bezosobowa czasu przeszłego uklęknięto tryb przypuszczający m uklęknąłbym / ukląkłbym uklęknąłbyś / ukląkłbyś uklęknąłby / ukląkłby uklęknęlibyśmy, bylibyśmy uklęknęli uklęknęlibyście, bylibyście uklęknęli uklęknęliby, byliby uklęknęli ż uklęknęłabym, byłabym uklęknęła uklęknęłabyś, byłabyś uklęknęła uklęknęłaby, byłaby uklęknęła uklęknęłybyśmy, byłybyśmy uklęknęły uklęknęłybyście, byłybyście uklęknęły uklęknęłyby, byłyby uklęknęły n uklęknęłobym, byłobym uklęknęło uklęknęłobyś, byłobyś uklęknęło uklęknęłoby, byłoby uklęknęło imiesłów przysłówkowy uprzedni uklęknąwszy rzeczownik odczasownikowy uklęknięcie, nieuklęknięcie

przykłady:

(1.1) Kapłan ukląkł i sunął na kolanach za toczącą się po trotuarze monetą.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) klęknąć

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. klękanie n

czas. klęczeć, klękać

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: klękać

• niemiecki: (1.1) knien, niederknien, in die Knie gehen

źródła: