umlaut

umlaut (język polski)

umlaut (1.2) nad „o”

wymowa:

IPA: [ˈũmlawt], AS: [ũmlau̯t], zjawiska fonetyczne: nazal.• u → ł 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. przegłos

(1.2) znak przegłosu – dwie kropki nad literą

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. umlaucik mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) niem. Umlaut

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) umlaut; (1.2) umlaut
• niemiecki: (1.1) Umlaut m

źródła:

umlaut (język angielski)

wymowa:

bryt. IPA: /ˈʊm.laʊt/ lub /ˈʌm.laʊt/, X-SAMPA: /"Um.laUt/ lub /"Vm.laUt/

amer. IPA: /ˈʊm.laʊt/ lub /ˈum.laʊt/, X-SAMPA: /"Um.laUt/ lub /"um.laUt/

wymowa amerykańska

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jęz. umlaut

(1.2) umlaut (znak)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: