Przejdź do zawartości

wundern

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
IPA[ˈvʊndɐn]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) dziwić (się), zadziwiać
odmiana:
(1.1)[1] wundern (wundert), wunderte, gewundert (haben)
przykłady:
(1.1) Ihr Verhalten hat ihn sehr gewundert. → Jej zachowanie bardzo go zdziwiło.
składnia:
(1.1) (sich) über etw./jdn. (Akk.) wundern
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Wundern n, Wunder n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: wundernbewundernverwundern
źródła: