wystarczająco

wystarczająco (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌvɨstart͡ʃaˈjɔ̃nt͡sɔ], AS: [vystarčai ̯õnco], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą • akc. pob. ​

znaczenia:

przysłówek

(1.1) w sposób wystarczający; dostatecznie, odpowiednio

odmiana:

przykłady:

(1.1) Wybrał więc mazurską pustkę, uznając ją za wystarczająco bezpieczny azyl.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. wystarczać ndk., wystarczyć dk.

przym. wystarczający

rzecz. wystarczanie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) sufficiently
• arabski: (1.1) كفى
• bułgarski: (1.1) достатъчно
• chiński standardowy: (1.1) 够 (gòu)
• chorwacki: (1.1) dovoljno
• duński: (1.1) tilstrækkeligt
• esperanto: (1.1) sufiĉe
• francuski: (1.1) suffisamment
• hiszpański: (1.1) suficientemente
• kataloński: (1.1) prou
• niemiecki: (1.1) ausreichend, hinreichend
• rosyjski: (1.1) достаточно
• słoweński: (1.1) dovolj
• ukraiński: (1.1) достатньо
• włoski: (1.1) a sufficienza

źródła: