wytrzeć

wytrzeć (język polski)

buty wytarły się (2.1)

wymowa:

IPA: [ˈvɨṭʃɛt͡ɕ], AS: [vyṭšeć], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. wycierać)

(1.1) aspekt dokonany od: wycierać

czasownik zwrotny dokonany (ndk. wycierać się)

(2.1) aspekt dokonany od: wycierać się

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tarło n, wycieraczka n, wycierak m, wycieruch m, wyciruch m, wycierus m, wycirus m, wycieruchy nmos, wycierka ż, wytarcie n, wycieranie n

czas. wycierać ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wycierać

• białoruski: (1.1) выцерці
• rosyjski: (1.1) вытереть

źródła: