Przejdź do zawartości

zatopić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zatopić (język polski)

[edytuj]
ktoś zatopił (1.1) łódkę
wymowa:
IPA[zaˈtɔpʲit͡ɕ], AS[zatopʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. topić, zatapiać)

(1.1) spowodować, że coś przykryje woda

czasownik zwrotny zatopić się

(2.1) aspekt dokonany od: zatapiać się (albo topić się)
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Niemcy zatopili już dwa torpedowce amerykańskie (dzisiaj jest w gazetach, że wczoraj utopili trzeci)[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zatopienie n, zatapianie n, topielica ż, topielec mos/mzw
czas. zatapiać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: zatapiać
(2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: zatapiać się
źródła:
  1. Andrzej Bobkowski, Szkice piórkiem : (Francja 1940-1944), 1957, Narodowy Korpus Języka Polskiego.