zdenerwowanie

zdenerwowanie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌzdɛ̃nɛrvɔˈvãɲɛ], AS: [zdẽnervovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od zdenerwować

(1.2) rozdrażnienie nerwowe

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	zdenerwowanie
dopełniacz	zdenerwowania
celownik	zdenerwowaniu
biernik	zdenerwowanie
narzędnik	zdenerwowaniem
miejscownik	zdenerwowaniu
wołacz	zdenerwowanie

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zdenerwowanie	zdenerwowania
dopełniacz	zdenerwowania	zdenerwowań
celownik	zdenerwowaniu	zdenerwowaniom
biernik	zdenerwowanie	zdenerwowania
narzędnik	zdenerwowaniem	zdenerwowaniami
miejscownik	zdenerwowaniu	zdenerwowaniach
wołacz	zdenerwowanie	zdenerwowania

przykłady:

(1.2) Ze zdenerwowania podczas pisemnego egzaminu z niemieckiego dostałam biegunki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) gniew, oburzenie, irytacja

antonimy:

(1.2) spokój, łagodność

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. denerwować

rzecz. nerwica ż, denerwowanie

przym. denerwujący, zdenerwowany, nerwowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) jitters
• hiszpański: (1.2) agitación ż, nerviosidad ż
• jidysz: (1.2) צעזעצעניש ż (cezecenisz)
• rosyjski: (1.2) раздраже́ние n

źródła: