zwolenniczka

zwolenniczka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌzvɔlɛ̃ɲˈːit͡ʃka], AS: [zvolẽ•ńička], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• gemin. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) osoba płci żeńskiej, która popiera coś, darzy coś sympatią, oddaje swoje poparcie komuś lub czemuś

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zwolenniczka	zwolenniczki
dopełniacz	zwolenniczki	zwolenniczek
celownik	zwolenniczce	zwolenniczkom
biernik	zwolenniczkę	zwolenniczki
narzędnik	zwolenniczką	zwolenniczkami
miejscownik	zwolenniczce	zwolenniczkach
wołacz	zwolenniczko	zwolenniczki

przykłady:

(1.1) Dorota jest gorącą zwolenniczką kary śmierci.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) daw. zwolennica

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zwolennictwo n, zwolennica ż

forma męska zwolennik mos

przym. zwolenniczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) forma żeńska od: zwolennik

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: zwolennik

• białoruski: (1.1) паслядоўніца ż, прыхільніца ż
• czeski: (1.1) přívrženkyně ż, stoupenkyně ż
• hiszpański: (1.1) partidaria ż
• kataloński: (1.1) seguidora ż
• niemiecki: (1.1) Befürworterin ż
• nowogrecki: (1.1) οπαδός ż, υποστηρίκτρια ż
• rosyjski: (1.1) последовательница ż
• słowacki: (1.1) prívrženkyňa ż, stúpenkyňa ż
• ukraiński: (1.1) послідовниця ż, прихильниця ż

źródła: