architectus

Yângâ tî Latêen

Pandôo

architectus \sêndagô ?\

1. (Sêndâkodë-da) wasêndâda
   • Non enim debet nec potest esse architectus grammaticus, uti fuerit Aristarchus, sed non agrammatus, nec musicus ut Aristoxenus, sed non amusos, nec pictor ut Apelles, sed graphidos non inperitus nec plastes quemadmodem Myron seu Polyclitus, sed rationis plasticae non ignarus, nec denuo medicus ut Hippocrates, sed non aniatrologicus, nec in ceteris doctrinis singulariter excellens, sed in is non inperitus. — (Vitruve, De architectura , I, ch. Liber I)