Abd al-Malik ibn Marvan
Za ostale osobe sa sličnim imenom, vidite članak Abd al-Malik (razvrstavanje).`Abd al-Malik ibn Marwan (arapski: عبد الملك بن مروان ‘Abd al-Malik ibn Marwān; 646–705) bio je 5. po redu omejadski kalif.
| Abd al-Malik ibn Marvan | |
|---|---|
| Kalif Omejadske dinastije | |
 | |
| Abd al-Malik prikazan na kovanici | |
| Vladavina | 685–705 |
| Rođen/a | 646 |
| Mjesto rođenja | Meka |
| Umro/la | 705 |
| Prethodnik | Marwan I |
| Nasljednik | Al-Walid I |
| Potomstvo | Al-Walid I, Hisham, Abdallah, Sulayman, Maslamah, Yazid II |
| Dinastija | Omejadi |
| Otac | Marwan I |
Abd-al-Malik, koji se opisuje kao izuzetno obrazovan i prosvijećen vladar, je ma mjesto kalifa je došao nakon abdikacije svog oca Marvana I. Prve godine vladavine mu je obilježila Druga Fitna, odnosno nastojanje da ujedini islamsko carstvo razdirano vjerskim i političkim sukobima.
Usprkos toga, Kalifat je bio dovoljno snažan da godine 686. pokrene veliki pohod na Sjevernu Afriku prilikom koga su poraženi Bizantinci i Berberi i povraćena muslimanska Ifrikija. Pohodi u Africi su se nastavili za cijelo vrijeme Abd al-Malikove vladavine, pri čemu je 695. zauzeta Kartagina, a do 705. cijela sjeverna obala Afrike (sa izuzetkom Ceute) stavljena pod arapsko-muslimansku vlast.
Godine 692. je ugušio ustanak u Hedžasu, koji je bio vodio Abd Allah ibn al-Zubayr, pri čemu su njegove trupe, koje je vodio Al-Hajjaj ibn Yusuf, opsjele i zauzele Meku. Nešto kasnije je ugušen ustanak u današnjem Iraku, a al-Hajjajove trupe odatle krenule na današnji Turkestan koji je velikim dijelom stavljen pod arapsko-muslimansku kontrolu.
Abd al-Malik je posljednje godine života proveo u relativnom miru te se mogao posvetiti unutrašnjim reformama. Od njih je najvažnija bilo uvođenje arapskog kao službenog jezika u cijelom Kalifatu. Osim toga je uveo novu poštansku službu, te, u nastojanju da opravi oštećenja Kabe u borbama, uveo običaj da se prekriva svilom. Najpoznatiji je, međutim, po tome što je u Jeruzalemu dao sagraditi Kupolu na stijeni.
Naslijedio ga je sin Al-Valid I, a još tri sina su mu također kasnije postali kalifi.
Ibn Haldun je u 14. vijeku je opisao Abd al-Malika kao jednog od najvećih i najuspješnijih muslimanskih vladara.
Reference
urediIzvori
uredi- Bacharach, Jere L. (1996). Gulru Necipogulu. ur. Muqarnas - An Annual on the Visual Culture of the Islamic World (Illustrated izd.). BRILL. ISBN 9004106332, 9789004106338.
- le Strange, Guy (1890), Palestine Under the Moslems: A Description of Syria and the Holy Land from A.D. 650 to 1500, Committee of the Palestine Exploration Fund, London
- Muhammad ibn Jarir al-Tabari v. 21 "The Victory of the Marwanids," transl. Michael Fishbein, SUNY, Albany, 1990; v.22 "The Marwanid Restoration," transl. Everett K. Rowson, SUNY, Albany, 1989; v. 23 "The Zenith of the Marwanid House," transl. Martin Hinds, SUNY, Albany, 1990.
- John Bagot Glubb The Empire of the Arabs, Hodder and Stoughton, London, 1963
Vanjske veze
uredi
Wikimedia Commons ima još multimedijalnih datoteka vezanih za: Abd al-Malik ibn Marvan
„Abdal-Malek”. Collier's New Encyclopedia. 1921.
Abd al-Malik ibn Marvan
| ||
| Sunitske titule | ||
|---|---|---|
| Prethodi: Ibn Al-Zubayr |
Islamski kalif 692–705 |
Slijedi: Al-Walid I |
| Kraljevske titule | ||
| Prethodi: Marwan I |
Omejadski kalif 685–705 |
Slijedi: Al-Walid I |