Agitprop
Agitacija-propaganda ili, skraćeno, agitprop je naziv za propagandne aktivnosti, odnosno za odgovarajuće organe u komunističkim partijama.
Tokom narodnooslobodilačke borbe, agitprop je sarađivao sa muzičarima i kompozitorima u partizanima u cilju nastanka borbenih partizanskih pesama.[1]
Zadatak agitpropa kao pomoćnih tela komiteta u organizaciji Komunističke partije Jugoslavije bio je da organizuju i neposredno rukovode agitaciono-propagandnim radom radi političke mobilizovanja građana u ostvarivanju zadataka koje je postavila partija u toku revolucije i u socijalističkoj izgradnji zemlje.
U toku Narodnooslobodilačke borbe pri štabovima NOV od kraja 1942. godine postojale su partijske vojne grupe za agitaciju i propagandu s težištem rada na mobilizovanju svih snaga za oslobođenje zemlje. I u drugim zemljama delovali su u Drugom svetskom ratu veoma razvijeni vojni centri za agitaciju i propagandu sa zadatkom političkog mobilizovanja ljudstva i podizanja njegove patriotske svesti i borbenog morala.
S obzirom na promene u načinu ostvarivanja uloge KPJ u uslovima društvenog usmeravanja i formiranja idejnih stavova, ovih organa za ilegalne uslove rada odnosno kasnije za metod administrativnog usmeravanja i formiranja idejnih stavova, rasformirani su agitpropi kao prevaziđeni modeli idejnog rada i usmeravanja i zamenjeni su novim oblicima usmeravanja ideološko-političkog rada od strane KPJ, koji su odgovarali novim zahtevima i potrebama.
- Mala politička enciklopedija. „Savremena administracija“, Beograd 1966. godina.
- ↑ Muzika i muzičari u NOB, zbornik sećanja (str. 330-331), Beograd 1982.