Anžuvinci
| Anžuvinci | |
|---|---|
 | |
| Zemlja | Francuska, Jeruzalemsko Kraljevstvo, Kraljevina Engleska |
| Titule | kraljevi Engleske kraljevi Jeruzalama vladari Irske kneževi Akvitanije kneževi Britanije kneževi Normandije grofovi Anjoua grofovi Jaffe i Ascalona grofovi Gâtinaisa grofovi Maina grofovi Mortaina |
| Osnivač | Ingelger |
| Posljednji suveren | Richard II od Engleske |
| Trenutni poglavar | izumrli |
| Osnivanje | 877. |
| Prestanak | 1435. |
Anžuvinci (francuski: Maison capétienne d'Anjou-Sicile, engleski: House of Anjou, talijanski: Dinastia Angioini) bio je naziv tri historijske dinastije koje su svaka u svoje vrijeme, vladale Kraljevinom Engleskom, Irskom Ugarskom, Poljskom, Napuljskim kraljevstvom, Kraljevinom Sicilijom i Jeruzalemskim Kraljevstvom.
Prva od anžuvinska dinastija vladala je Engleskom od 1154. do 1485., od vremena Henrya II. do Richard III.[1]
Kad je Luj IX., kralj Francuske, pripojio svom domenu Anjou, darovao je taj posjed svom bratu Charlesu I (1266–1285). Tako je nastala francuska dinastija Anžuvinaca. Anžuvinci su osvojili Kraljevinu Siciliju i Napuljsko kraljevstvo, te postali vladari tih kraljevina.[1]
Ženidbom kralja Karla II. sa unukom ugarsko-hrvatskog kralja Bele IV. Anžuvinci su postali pretendenti na hrvatsko - ugarsko prijestolje. Nakon smrti Andrije III Mlečanina 1301. godine, posljednjeg ugarsko-hrvatskog vladara iz dinastije Arpadovići, a uz pomoć pape i hrvatskih Bribirskih kneževa Šubića, za ugarsko-hrvatskog kralja proglašen je Karlo I. Robert iz dinastije Anžuvinaca.
- ↑ 1,0 1,1 „Angevin Dynasty” (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 7. 04. 2013.
