Burgundsko Vojvodstvo
Burgundsko Vojvodstvo je bilo vojvodstvo francuskog kraljevstva koje nastaje na delu teritorija bivše Kraljevine Burgundije 890. godine. Već 932 godine područje Burgundije biva podijeljeno između ovog vojvodstva i novoproglašenog kratkovečnog Drugog Burgundskog Kraljevstva koje biva anektirano u 11 veku od Svetog Rimskog Carstva. Francuski kralj Robert II će uspeti 1014 anektirati Burgundsko Vojvodstvo, ali već 1032. godine njegov sin Henri I od Francuske je prisiljen obnoviti vojvodstvo koje potom traje do 11.11.1361. godine kada umire njegov zadnji naslednik i ono se potom vraća francuskoj kruni. Manje od dvije godine kasnije francuski kralj Ivan II., kralj Francuske ponovno obnavlja vojvodstvo darujući ga svom najmlađem sinu Filipu. Pod njegovim potomcima Burgundsko Vojvodstvo postaje nezavisna moćna država koja se prostire od granice Švajcarske pa sve do La Manša. Iznenadna smrt Karla Smelog postaje za razvoj Evrope jedan od najvažnijih iako najčešće zaboravljenih događaja kojim de facto nestaje ovo vojvodstvo, a iz njegovih severnih slobodnih ostataka nastaje Holandija.
Do stvaranja Burgundskog Vojvodstva dolazi krajem 9 veka u doba anarhije koja zahvata Zapadnofranačko Kraljevstvo koje počinje nakon smrti kralja Luj II 879. godine. Odbivši priznati nove kraljeve braću Karlomana i Luja III Boso od Provanse se pobunio i proglasio nezavisnost samo da bi bio izdan od brata Ričarda Suca koji će zajedno s kraljevskom vojskom osvojiti dio bratovljeve države. Za to biva nagrađen osvojenim područjem i titulom grofa Autuna 880..To početno područje će kasnije biti dodatno prošireno nakon čega se od 890. godine Ričarda naziva vojvodom Burgundije. Kombinacijom diplomacije i bogatstva Burgundskog Vojvodstva Ričardov sin Rudolf će postati kralj-uzurpator zapadnofranačke države 923. godine, a svoje vojvodstvo će biti prisiljen prepustiti bratu crnom Hugu. Nakon bratovljeve smrti bez nasljednika Hugo odbija priznati Luja IV. za francuskog kralja što dovodi do rata koji uništava autonomiju Burgundskog Vojvodstva tako da u njoj na vlast 956 godine dolaze braća Huge Capeta koji postaje francuski kralj 987. godine. Nakon smrti Huga Velikog vojvode od Burgundije 1002. godine njegov nećak francuski kralj Robert Pobožni će napasti Otona-Williama poslednjeg vojvodu prvog vojvodstva. Rat završava pobedom Roberta II 1004. godine i ujedinjavanjem titule francuskog kralja i vojvode Burgundije. Sledećih 28 godina Burgundsko Vojvodstvo postoji samo de jure ili kao vojvodstvo kojim upravlja prestolonaslednik i koje se gotovo neprekidno nalazi u pobuni protiv kraljevske vlasti.
Do de facto i de jure obnove vojvodstva dolazi 1032. godine kada francuski kralj Henrik daruje Burgundiju svom bratu Robertu kako bi zaustavio njegovu pobunu. Nove dinastija vojvoda se u prvom razdoblju više ponašala kao baruni razbojnici koji sve koji mogu pljačkaju nego vojvode. Ekstremni primjer takvog ponašanja je bio Eudes Crveni zbog svoje pljačke engleskog arhiepiskopa koji je prolazio kroz vojvodstvo. 12 vek je tako doba baruna razbojnika koji nekada podržavaju francuskog kralja kao što je to učinio vojvoda Hugo II boreći se zajedno s Lujem Debelim protiv Engleske ili se bore protiv njih kao što je to učinio Eudes II od Burgundije koji javno odbija priznati Luja VII za francuskog kralja zavisno od raspoloženja vojvoda. Vladavina Eudesa III na prelazu iz XII u XIII vek postaje doba promene kada Burgundija napokon počinje funkcionirati kao lojalno feudalno vojvodstvo sa svim što proizlazi iz toga. Završetak razdoblja baruna razbojnika i uvođenje unutrašnjeg reda rezultira prvom pojavom drugog vojvodstva na evropskoj sceni kada pomaže francuskom kralju u ratu protiv engleskog kralja Ivana Bez Zemlje i svetog rimskog cara Otona IV. Tokom duge vladavine Huga IV koja počinje 1218. godine nastavljen je taj trend jačanja vojvodstva čiji vladar uspjeva kupiti titularnu krunu Solunskog Kraljevstva, ali do nove promene dolazi u doba Roberta II koji kombinacijom pripajanja grofovija i jačanjem centralizma u vojvodstvu postaje priznati moćni čovjek koji stupa na najviše državne dužnost francuskog kraljevstva. Početak 14 veka predstavlja vrhunac moći internacionalne moći ovog Burgundskog vojvodstva. To je doba kada Luj od Burgundije sin pre navedenog Roberta postaje jedan od knezova Ahaje putem kombinacijom venčanja i vojnog osvajanja samo da bi potom 1316. godine bio otrovan. Iako će vojvoda Eudes IV biti prisiljen da se 1320. godine odrekne krune Ahaje i one Solunskog Kraljevstva on igra u prvoj polovici 14 veka iznimno važnu ulogu u Francuskoj tako da se 1318. godine ženi kćerkom francuskog kralja Filipa V. Ta tadašnja važnost Burgundije postaje jedan od mnogih razloga za početak Stogodišnji ratstogodišnjeg rata kada francuski kralj Filip VI iskorištava engleski azil dan prevarantu koji je htio preuzeti burgundsku grofoviju (u sklopu vojvodstva) kako bi legalno anektirao engleske posjede u Francuskoj čime je istovremeno kupio lojalnost Eudesa IV. Nakon izbijanja stogodišnjeg rata burgundska vojska se bori na području današnje Holandije (1340), Bretanje (1341) i Akvitanije (1346) na strani Francuske protiv Engleske. Smrt Eudesa IV od posledice kuge je 1350. godine na presto vojvodstva dovela njegovog maloletnog unuka Filipa od Burgundije koji će venčanjem s Margaret od Flandrije 1357. godine postati vladar i današnje Belgije. Smrću Filipa od Burgundije 1361 godine također od posledice kuge dolazi do izumiranja vladajuće burgundske dinastije nakon čega je vojvodstvo pripojeno kraljevskoj domeni.
