Engleski građanski rat
Engleski građanski rat, ponekad nazvan Engleska revolucija je naziv za niz oružanih sukoba koji su se odigrali na Britanskom otočju sredinom 17. vijeka, a koji svoj izvor imaju u sukobu između engleskog kralja Charlesa I. i engleskog parlamenta.
Sukob je bio politicke i vjerske prirode. Charles je naslijedio englesko prijestolje od bivšeg škotskog kralja Jamesa I. iz dinastije Stuart. Iako je bio nominalni poglavar Anglikanske crkve, mnogi su ga u Engleskoj smatrali prikrivenim katolikom. Charles je također smatrao da engleski vladar, poput ostalih u Evropi tog doba, ima božansko pravo vladanja i da nitko, uključujući Parlament nema pravo dovoditi u pitanje njegov autoritet i odluke. S druge strane je u Engleskoj i Škotskoj u to doba nastavio cvasti protestantizam u daleko ekstremnijim formama, uključujući puritanizam čiji su predstavnici stuartovsku monarhiju držali raskalašenom i grešnom.
Charlesov pokušaj da zaustavi takve tendencije u Škotskoj je doveo do tzv. biskupskih ratova u kojima je njegova vojska sramotno potučena, a parlament odbio daljnje financiranje vojnih operacija. Kada se Charles za pomoć obratio svojim katoličkim podanicima u Irskoj, što je 1642. godine dovelo do stvaranja dvije vojske - kraljeve i parlamentarne - koje su se počele sukobljavati jedna s drugom.
Rat je trajao tri godine i nakon niza ispočetka neodlučnih bitaka ispoljila se ekonomska nadmoć gradova koji su podržavali Parlament nad selom koje je podržavalo kralja. Parlamentarci su imali veći elan, ali i sposobnijeg komandanta u liku Olivera Cromwella čijom zaslugom je Charles konačno poražen i zarobljen godine 1645.
Tri godine kasnije, dok je parlament odlučivao o kraljevoj sudbini, ponovno je izbila rojalistička pobuna - tzv. drugi građanski rat. Ekstremisti u parlamentarnoj stranci su to iskoristili kao priliku za puč, pa je Charles suđen za izdaju i pogubljen godine 1649.
Cromwell je poslije suzbio rojalističke pobune na čelu s Charlesovim sinom Charlesom II. u Irskoj i Škotskoj. To je imalo pogotovo teške posljedice u Irskoj, gdje je ubijeno oko 30 % stanovništva, a sve zemlje u vlasništvu katolika konfiscirane i predane Cromwellovim veteranima.
Kao posljedica ratova Engleska je postala republika, odnosno diktatura na čelu s Oliverom Cromwellom. Iako je cromwellovski režim nestao nedugo nakon njegove smrti te se Charles II. vratio na tron, rat je kao trajnu posljedicu ostavio napuštanje koncepta o božanskom pravu kraljeva, pa su svi budući engleski kraljevi bili prisiljeni vladati uz podršku parlamenta. Zato se smatra da je upravo engleski građanski rat zaslužan za stvaranje moderne demokracije na Britanskom otočju, odnosno koncepta liberalne demokracije u današnjem zapadnom svijetu.
