Prijeđi na sadržaj

Humoralna teorija

Izvor: Wikipedija

Humoralna teorija ili humoralna patologija je naziv za teoriju koja se razvila u antičko doba i držala da se ljudsko tijelo sastoji od četiri osnovna tjelesna soka (humora). Ti su sokovi tradicionalno bili: krv, sluz, crna žuč i žuta žuč. Prema toj teoriji bolesti su bile posljedica neravnoteže među sokovima, a liječenje je moralo uspostaviti tu ravnotežu. Teoriju je prvi iznio grčki ljekar i filozof Empedoklo u drugoj polovici 5. vijeka pne. na temelju učenja o četiri osnovna elementa od kojih se sastoje sve stvari. Teoriju je preuzeo Hipokrat, a kasnije sistematizirao Galen, da bi je preko srednjovjekovnih arapskih ljekara preuzeli evropski ljekari. Ta je teorija dominirala evropksom medicinskom misli sve do 19. vijeka i nastanka suvremene medicine.

Eksterni linkovi

[uredi | uredi kod]