Irinej Đorđević
Irinej (po rođenju Milan Đorđević; Vrnčani, 22. maj 1894 — Kembridž, Engleska, 27. avgust 1952) je bio doktor teologije i episkop dalmatinski Srpske pravoslavne crkve od 1931. do 1952.
Irinej Đorđević je negovao posebnu bliskost sa Englezima i Anglikanskom crkvom. U razdoblju Kraljevine Jugoslavije, bio je predsednik Udruženja prijatelja Britanije i Amerike.[1] Tokom rata je bio pripadnik četničkog pokreta.
Rođen je 22. maja 1894. u selu Vrnčani kod Gornjeg Milanovca, njegovo svetovno ime je Milan Đorđević. Osnovnu školu je završio u Takovu, a Bogosloviju svetoga Save u Beogradu. Zamonašen je 1915. godine u toku Prvog svetskog rata i upućen u Petrovgrad. Bogoslovske studije je završio u Oksfordu (Engleska) i položio doktorski ispit. U inostranstvu je bio je sekretar, a potom i predsednik srpskog biroa u Engleskoj. Po povratku u zemlju 1919. rukopoložen je u čin đakona i upućen na Pravoslavni bogoslovski fakultet u Atini (Grčka), gde je i doktorirao 1924.
Hirotonisan je za vikarnog episkopa sremskog u beogradskoj Sabornoj crkvi 25. novembra 1928, a 2. oktobra 1931. izabran je za episkopa dalmatinskog sa sedištem u Šibeniku. U Šibeniku, u kom je bilo sedište dalmatinskog vladike, Irinej je imao često kontakte sa engleskim zvaničnicima. Tu je sačekivao predstavnike engleske flote koja je četo bila usidrena u šibenskoj luci, i izvodio ih na večeru u Hotel "Kosovo" u Šibeniku.[1] 6. decembra 1933. godine je u svom domu priredio osnivačku skupštinu francuskog udruženja u Šibeniku.[1]
U periodu 1935-1938. vladika Irinej je vršio administriranje pravoslavne eparhije anglikansko-kanadske (posle smrti episkopa Mardarija do izbora novog episkopa). Od ove službe su ga udaljile političke neprilike koje su se dešavale 1935/36. godine usled izbijanja "Hrvatskog pokreta". Od te godine Irinej će doživljavati brojne neprijatnosti zbog zalaganja za integralni jugoslavizam i srpstvo u Dalmaciji.[1]
Za vreme Drugog svetskog rata 1941. interniran je u italijansko zarobljeništvo gde je ostao sve do kapitulacije Italije 9. septembra 1943. U Rimu je bio jedan od članova novostvorenog Političkog ogranka Centralnog nacionalnog komiteta Ravnogorskog pokreta sve do sredine septembra 1945. Iz Italije odlazi u Ameriku gde je vršio parohijsku dužnost u gradu Stubenvilu, država Ohajo, a takođe je bio i profesor Bogoslovije u manastiru Svetoga Save u Libertvilu.
U Englesku ponovo dolazi 1949. i radi na univerzitetu u Kembridžu. Bio je jedan od osnivača Udruženje srpskih pisaca u inostranstvu 1951. godine. Umro je u Kembridžu 27. avgusta 1952. i sahranjen je na londonskom groblju Brompton. Na opelu je govorio Slobodan Jovanović.
Njegove kosti su prenete u Srbiju, u Vrnčanima ih je sahranio tadašnji vladika žički Stefan 27. juna 1997. Pored ostalih, parastos je služio i patrijarh srpski Pavle. Godine 2003. je štampana knjiga Irineja Đorđevića „Odabrani radovi“, ISBN 86-83847-04-7, izd. biblioteka „Braća Nastasijević“, Gornji Milanovac.
- Biografija na sajtu Dalmatinske eparhije
- Irinej Đorđević: Arhijerejska liturgija[mrtav link]
- Irinej Đorđević: O našem duhovnom preporođaju
- Vladimir Dimitrijević: Lik Srbina koga smo zaboravili („Pravoslavlje“, br. 924, 15.9.2005.)[mrtav link]
- Istorija i stradanje Dalmatinske eparhije Arhivirano 2009-08-20 na Wayback Machine-u
- Srosko pravoslavlje i Anglikanska crkva („Glas javnosti“, 11. januar 2003.) Arhivirano 2012-02-11 na Wayback Machine-u
| Prethodnik: ? |
vikarni episkop sremski 1928—1931. |
Nasljednik: Sava Trlajić |