Maria II od Portugala
| Maria II | |
|---|---|
| |
| Marijin portret | |
| Portugalska kraljica | |
| Vladavina | 1826.-1828. |
| Prethodnik | Pedro I |
| Nasljednik | Miguel I |
| Regent | Infanta Isabel Maria (1826-1828) Miguel I (februar–jul 1828) |
| Portugalska kraljica | |
| Vladavina | 1834.-1853.. |
| Krunidba | 20. septembar 1834. |
| Prethodnik | Miguel I |
| Nasljednik | Fernando II |
| Suprug | Auguste de Beauharnais (1835-1835), Fernando II (od 1836.) |
| Djeca | Pedro V, Luís I, João, Maria Ana, Antónia, Fernando, Augusto |
| Dinastija | Bragança |
| Otac | Pedro I (Pedro IV od Portugala) |
| Majka | Maria Leopoldina od Austrije |
| Rođenje | 4. april 1819. Rio de Janeiro, Brazil |
| Smrt | 14. novembar 1866. Lisabon, Portugal |
| Vjera | Katolik |
Maria II (Rio de Janeiro, 4. april 1819.-Lisabon, 15. novembar 1853.) bila je formalno (uz regente) portugalska kraljica od 1826. do 1828., ali je De facto vladala od 1834. do 1853.[1]
Maria je bila kći brazilskog cara Pedra I (Pedra IV od Portugala), koji je nakon što je naslijedio obje zemlje od svog oca, abdicirao od portugalskog trona 1826. i prepustio ga svojoj kćeri. Kako je ona u tom trenutku imala samo 7 godina, plan je bio da se kad navrši 16 uda za njegovog mlađeg brata Miguela, koji se zauzvrat morao striktno držati njegovog brazilskog ustava. Plan se izjalovio 1828. kad se Miguel proglasio kraljem i odbacio sve klauzuele tog ustava.[1]
Zbog tog je Pedro odlučio vojno intervenirati i zbaciti Miguela I sa trona, ali je zbog tog morao abdicirati sa brazilskog trona 1831. i tek onda krenuti u kampanju protiv Miguela. Prvo je zauzeo Terceiru na Azorima, nakon tog je zauzeo Porto i nakraju i Lisabon u maju 1834. Miguel je abdicirao i otišao u egzil, a Pedro je u septembru umro.[1]
Maria je proglašena punoljetnom i kraljicom, a iduće godine se i udala za Augusta de Beauharnaisa, koji je ubrzo umro. Nakon tog se 1836. udala za Ferdinanda iz Dinastije Sachsen-Coburg-Gotha sa kojim je izrodila 11 djece.[1]
Maria je očev ustav smatrala garancijom svog vladarskog prava i na taj način zavisila o tumaču tog ustava Vojvodi od Saldanha. Njezina vladavina protekla je u sukobima između konzervativaca koji su podržavali princip ustavne monarhije i demokratskih i radikalnih grupa s druge strane, koje su nastojali vratiti raniji liberalni ustav. Sukob nije riješen sve dok Vojvoda od Saldanha, na čelu reformskog pokreta znanog kao Regeneracija, nije izmijenio ustav, dodatnim aktom 1852. Nakon tog je taj ustav ostao na snazi do 1910.[1]
Marija je umrla na porodu, ostavivši tron svom najstarijem sinu prestolonasledniku Pedru V, čijem je obrazovanju posvetila puno pažnje.[1]
