Prijeđi na sadržaj

Publije Vacinije

Izvor: Wikipedija

Publije Vacinije (Publius Vacinius, 1. vijek pne.) bio je rimski političar iz vremena kraja Republike.

Godine 63. pne. je služio kao kvestor, a godine 59. pne. kao tribun, kada se istakao kao jedan od najvatrenijih sljedbenika Julija Cezara. Upravo na njegov prijedlog je Cezar dobio prokonzulstvo Cisalpinske Galije i Ilirika, koje mu je poslužilo kao baza za galske ratove. Godine 55. pne. je služio kao pretor, a tom prilikom mu je suđeno zbog korupcije gdje ga je branio Ciceron, usprkos osobnih antipatija.

Vacinije je nakon toga služio kao Cezarov oficir u Galiji, a potom u građanskom ratu. Tokom rata je kao Cezarov izaslanik predao mirovnu ponudu Pompeju. Pred bitku kod Farsala 48. pne. je branio Brindizij od eventualnog pomepjanskog napada.

Za zasluge ga je Cezar godine 47. pne. nagradio mjestom konzula. Godine 46. pne. je poslan u Ilirik, gdje je pobijedio pompejansku vojsku Marka Oktavija. Tamo je ostao do 44. pne. kada su, nakon Cezarovog ubistva, njegovi vojnici prešli na stranu Bruta. Posljednji put se spominje u decembru 43. pne. kao osoba kojoj je priređen trijumf.

Reference

[uredi | uredi kod]


Prethodi:
Gaius Julius Caesar i Publius Servilius Vatia Isauricus
Konzul Rimske Republike
zajedno sa Kvintom Fufijem Kalenom
47. pne.
Slijedi:
Gaius Julius Caesar i Marcus Aemilius Lepidus