Prijeđi na sadržaj

Svetlost sveta

Izvor: Wikipedija
James Tissot, Preobraženje Isusa

Svetlost sveta je izraz koji je Isus koristio kao samoodređenje za sebe i svoje učenike. Ovim izrazom Isus svojoj zajednici namenjuje prosvetiteljsku ulogu širenja svetlosti među ljudima.

Pored ovog izraza, Isus za sebe i svoju zajednicu koristi i druge izraze kolektivnog samoodređenja poput „sinovi božji“ (deca božja) i „sinovi čovečji“ (deca čovečanstva).

Izreka

[uredi | uredi kod]

Evanđelje po Mateju

[uredi | uredi kod]

U Evanđelju po Mateju Isus izrazom "svetlost sveta" opisuje svoje učenike:

Vi ste svetlost sveta. Ne može se sakriti grad koji leži na brdu; niti se pali svetiljka i stavlja pod mericu, nego na svećnjak, i svetli svima u kući. Tako neka zasvetli vaša svetlost pred ljudima, da vide vaša dobra dela i proslave Oca vašega koji je na nebesima.[1]

Ovde je izraz "svetlost sveta" izravno povezan sa pričom o svetiljci pod sudom.

Evanđelje po Jovanu

[uredi | uredi kod]

U Jevanđelju po Jovanu Isus na više mesta za sebe upotrebljava ovaj izraz:

Ja u svijet dođoh kao svjetlost, da svako ko vjeruje u mene ne ostane u tami.[2]

Ja sam svetlost sveta; ko ide za mnom, neće hoditi po tami, nego će imati životnu svetlost.[3]

Isus objašnjava svojim učenicima "dok sam u svijetu, svjetlost sam svijetu"[4]" ali napominje da svetlost neće još dugo biti među njima i da treba koristiti priliku da hodaju po svetlu dok je još tu:

Još malo vremena je svetlost među vama. Hodajte dok imate svetlosti, da vas mrak ne obuzme; ko ide po mraku, ne zna kud ide. Dok imate svetlosti, verujte u svetlost, da budete sinovi svetlosti.[5]

Nezadovoljan odzivom ljudi na pojavu svetlosti u svetu, Jovanov Isus zaključuje da su njihova dela zla i da zbog toga mrze svetlost, jer bi voleli da njihova rđava dela ostau u tami:

A ovo je sud: svetlost je došla na svet, a ljudi zavoleše mrak više nego svetlost, jer dela njihova behu zla. Svaki, naime, koji rđavo radi, mrzi svetlost i ne ide na svetlost, da se ne obelodane njegova dela; a ko čini istinu ide na svetlost, da se pokažu njegova dela - da su u Bogu učinjena.[6]

Evanđelje po Tomi

[uredi | uredi kod]

Nekanonsko Evanđelje po Tomi prenosi izreku veoma sličnu navedenim izrekama iz Jovanovog Jevanđelja:

U čovjeku svjetla je svjetlost, i on svijetli cijelome svijetu. Kada on ne svijetli, vlada tama.[7]

Pored toga, Tomino jevanđelje navodi i neke Isusove više mistične izreke povezane sa svetlošću:

Ja sam svjetlost nad svime. Ja sam sve. Iz mene je sve poteklo, i sve se meni vraća. Rascijepite drvo, i ja sam ondje. Podignite kamen, i tamo ćete me naći.[8]

Ako vas pitaju: Odakle ste?, odgovorite: Došli smo iz svjetla, odande gdje svjetlo samo sebe rađa, tvori i slikom otkriva. Ako vam pitaju: Tko ste?, odgovorite: Mi smo sinovi i izabranici živoga Oca. Ako vas pitaju: Koji je znak vašeg Oca u vama?, odgovorite: Kretanje i mir.[9]

Objašnjenje gnoze

[uredi | uredi kod]

U apokrifnom spisu Objašnjenje gnoze se, pored ostalih, navodi i sledeća Isusova izreka:

Ti si svjetlost svijeta.[10]

Tumačenja

[uredi | uredi kod]

Svetlost se kao alegorija mudrosti i dobrote koristi u mnogim religijama i filozofijama. U zavisnosti od konteksta i prevoda, ovaj izraz može imati prosvetiteljsko ili mistično značenje.

Hrišćanska tradicija prenosi da Isus nije samo alegorijski bio svetlost, već da se na planini Tavor i doslovno preobrazio u svetlost, čemu su prisustvovali njegovi učenici. Ova mistična svetlost se u pravoslavnoj teologiji Grigorije Palame naziva Tavorska svetlost.[11]

Izvori

[uredi | uredi kod]
  1. Evanđelje po Mateju, glava 5:14-16 (prevod Emilijana Čarnića)
  2. Evanđelje po Jovanu, 12:46 (prevod SPC)
  3. Evanđelje po Jovanu, 8:12 (prevod Emilijana Čarnića)
  4. Evanđelje po Jovanu, 9:5 (prevod SPC)
  5. Evanđelje po Jovanu, 12:35-36 (prevod Emilijana Čarnića)
  6. Evanđelje po Jovanu, 3:19-21 (prevod Emilijana Čarnića)
  7. Evanđelje po Tomi, izreka 24
  8. Evanđelje po Tomi, izreka 77
  9. Evanđelje po Tomi, izreka 50
  10. Izvorni koptski tekstovi (scribd)
  11. Исихазам, Енциклопедија живих религија, Нолит, Београд, 2004. ISBN 86-19-02360-8

Povezano

[uredi | uredi kod]