Vitelije
Vitelije(rođen septembra 15. godine, poginuo decembra 69. godine) bio je rimski car od 17.4. 69. do svoje smrti. Vitelije je bio jedan od careva u Godini četiri cara.
Po sačuvanim istorijskim izvorima, a to se naročito odnosi na Svetonija, slika o Viteliju je nepovoljna. Jedan od razloga je mogao biti to što je Svetonijev otac bio oficir u vojsci koja se borila na strani Otona protiv Vitelija.
Vitelije je bio sin Lucija Vitelija koji je bio konzul i upravnik Sirije pod carem Tiberijem. Vitelijev istoimeni sin postao je konzul 48. godine, a nešto kasnije bio je upravnik Afrike. Krajem 68. godine, Galba mu je dodelio komandu nad Donjom Germanijom, i Vitelije je naročitu popularnost stekao među vojnicima zahvaljujući svojoj darežljivosti.
Vitelije nije bio naročito ambiciozan, već lenji oportunista; uživao je u jelu i piću. Svoj uspon na presto dugovao je dvojici komadanata legija na Rajni koji su stajali na čelu pobunjenih legija i koji su u njemu našli idealnog pretedenta na carsku funkciju. Tako je Vitelije u Kelnu izvikan za cara. U stvarnosti, Vitelije nikada nije prihvaćen za cara u čitavom rimskom svetu, iako je Senat u Rimu prihvatio njegov izbor. Kada je Vitelije stigao sa vojskom u Italiju i Rim, prestonica je postala poprište krvoprolića i masakra. Ubrzo je postalo poznato da su vojske iz Dalmacije i Ilirika proglasile za cara Vespazijana. Očekujući dolazak Vespazijanove vojske, Vitelije je pokušao da se sporazume sa novim pretedentom, ali mu to nisu dozvolili pretorijanci. Ubrzo je Vitelije bio ubijen u nemirima.
- Život Vitelijev (po Svetoniju, na latinskom i u engleskom prevodu.)
