Artet e bindjes

*Bindja*, roman nga Xhejn Ostin, ilustruar nga CE Brok. Për Sir Walter Elliot, baronet, sugjerimet e zotit Shepherd, agjentit të tij, ishin mjaft të padëshiruara...

Artet e bindjes ose bindja janë terme ombrellë për ndikim. Bindja mund të ndikojë në besimet, qëndrimet, synimet, motivimet ose sjelljet e një personi.^[1]

Bindja studiohet në shumë disiplina. Retorika studion mënyrat e bindjes në të folur dhe të shkruar dhe shpesh mësohet si lëndë klasike.^[2] Psikologjia e shikon bindjen përmes lenteve të sjelljes individuale^[3] dhe neuroshkenca studion aktivitetin e trurit të lidhur me këtë sjellje.^[4] Historia dhe shkenca politike janë të interesuara për rolin e propagandës në formësimin e ngjarjeve historike.^[5] Në biznes, bindja synon të ndikojë në qëndrimin ose sjelljen e një personi (ose grupi) ndaj një ngjarjeje, ideje, sendi ose një personi tjetër duke përdorur metoda të shkruara, të folura ose pamore për të përcjellë informacion, ndjenja ose arsyetim, ose një kombinim i tyre.^[6] Bindja përdoret gjithashtu shpesh për të ndjekur përfitime personale, të tilla si fushata elektorale, dhënia e një hapi shitjeje, ose në avokimin e gjyqit. Bindja mund të interpretohet gjithashtu si përdorimi i burimeve personale ose pozicionale për të ndryshuar njerëzit.

Shiko edhe

Referime

^ Gass, Robert H. Seiter, John S. (2010). Persuasion, social influence, and compliance gaining (bot. 4th). Boston: Allyn & Bacon. fq. 33. ISBN 978-0-205-69818-9. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)Mirëmbajtja CS1: Emra të shumëfishtë: lista e autorëve (lidhja)
^ Toye, Richard (2013-03-28). Rhetoric: A Very Short Introduction (në anglisht). OUP Oxford. ISBN 978-0-19-965136-8.
^ Albarracin, Dolores; Johnson, Blair T. (2018-10-10). The Handbook of Attitudes, Volume 1: Basic Principles: 2nd Edition (në anglisht). Routledge. ISBN 978-1-351-71240-8.
^ Cacioppo, John T.; Cacioppo, Stephanie; Petty, Richard E (prill 2018). "The neuroscience of persuasion: A review with an emphasis on issues and opportunities". Social Neuroscience. 13 (2): 129–172. doi:10.1080/17470919.2016.1273851. ISSN 1747-0927. PMID 28005461. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
^ Welch, David (2013-11-27). Propaganda, Power and Persuasion: From World War I to Wikileaks (në anglisht). Bloomsbury Publishing. ISBN 978-0-85772-481-6.
^ "Persuasion". Business Dictionary. Arkivuar nga origjinali më 27 korrik 2018. Marrë më 9 maj 2012. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)

[1] Gass, Robert H. Seiter, John S. (2010). Persuasion, social influence, and compliance gaining (bot. 4th). Boston: Allyn & Bacon. fq. 33. ISBN 978-0-205-69818-9. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)Mirëmbajtja CS1: Emra të shumëfishtë: lista e autorëve (lidhja)

[:1-2] Toye, Richard (2013-03-28). Rhetoric: A Very Short Introduction (në anglisht). OUP Oxford. ISBN 978-0-19-965136-8.

[3] Albarracin, Dolores; Johnson, Blair T. (2018-10-10). The Handbook of Attitudes, Volume 1: Basic Principles: 2nd Edition (në anglisht). Routledge. ISBN 978-1-351-71240-8.

[4] Cacioppo, John T.; Cacioppo, Stephanie; Petty, Richard E (prill 2018). "The neuroscience of persuasion: A review with an emphasis on issues and opportunities". Social Neuroscience. 13 (2): 129–172. doi:10.1080/17470919.2016.1273851. ISSN 1747-0927. PMID 28005461. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)

[5] Welch, David (2013-11-27). Propaganda, Power and Persuasion: From World War I to Wikileaks (në anglisht). Bloomsbury Publishing. ISBN 978-0-85772-481-6.

[6] "Persuasion". Business Dictionary. Arkivuar nga origjinali më 27 korrik 2018. Marrë më 9 maj 2012. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]