Hedhje me parashutë
Hedhja me parashutë është një metodë e kalimit nga një pikë e lartë në atmosferë në sipërfaqen e Tokës me ndihmën e gravitetit, që përfshin kontrollin e shpejtësisë gjatë zbritjes duke përdorur një parashutë ose parashutë.
Për hedhjen me parashutë të njeriut, mund të përfshijë një fazë pak a shumë të rënies së lirë (segmenti i hedhjes me parashutë) që është një periudhë kur parashuta nuk është vendosur ende dhe trupi gradualisht përshpejtohet në shpejtësinë përfundimtare.
Për hedhjen me parashutë të ngarkesave, zbritja me parashutë mund të fillojë menjëherë, si p.sh. një rënie me parashutë në atmosferën e poshtme të Tokës, ose të vonohet ndjeshëm, si në një atmosferë planetare ku një objekt zbret "nën parashutë" pas hyrjes atmosferike nga hapësira, dhe mund të fillojë vetëm pas fazës së hyrjes hipersonike dhe ngadalësimit fillestar që ndodh për shkak të fërkimit me atmosferën e sipërme të hollë.