Partia Rastakhiz

Partia e Ringjalljes
së Kombit Iranian

حزب رستاخیز ملت ایران
Partia e Ringjalljes; së Kombit Iranian حزب رستاخیز ملت ایران
Themelues	Mohammad Reza Pahlavi
Themeluar	2 March 1975; 49 vite më parë
Tretur	1 November 1978; Error: first parameter cannot be parsed as a date or time.
Bashkimi i	Partia e Iranianëve; Partia e Iranit të Ri; People's Party
Anëtarësimi	5,000,000 (1976 ll.)
Ideologjia	Monarkizmi ; Populizmi ; Nacionalizmi iranian ; Secularism ; Centralizmi demokratik; Fashizmi (e hershme, teorike) ; Anti-komunizmi ; Fraksionet: ; Progresivizmi ; Liberalizmi konservator ;
Krahu politik	Tendë e madhe; (me franksione të qëndrës së djathtë deri tek e djathta)

Partia e Ringjalljes së Kombit Iranian ( Persisht: حزب رستاخیز ملت ایران ), ose thjesht Partia Rastakhiz ( Persisht: حزب رستاخیز, romanizuar: Hezb-e Rastāxiz ), ^[8] ishte partia e vetme politike ligjore e Iranit nga 2 mars 1975 deri më 1 nëntor 1978, e themeluar nga Mohammad Reza Shah .

Historia

E themeluar nën qeverinë e kryeministrit Amir Abbas Hoveyda, partia është fajësuar nga disa, se ka kontribuar në përmbysjen e monarkisë Pahlavi duke antagonizuar iranianët dikur apolitikë – veçanërisht bazaarët (tregtarët e pazarit, të cilët edhe sot refuzojnë të paguajnë taksa) - me anëtarësimin e detyrueshëm dhe detyrimet (taksat) dhe ndërhyrjen e përgjithshme në shqetësimet politike, ekonomike dhe fetare të jetës së njerëzve. ^[8]

Së bashku me partinë u krijua një krah rinor - Rinia Rastakhiz - të cilën Hoveyda e quajti "instrumenti i zhvillimit të Iranit". Nëpërmjet këtij krahu rinor dhe një task force të posaçme të partisë, Rastakhiz filloi një fushatë të gjerë antipërfituese të drejtuar kundër tregtarëve të pazarit, të cilët shpejt u identifikuan si "armiq të shtetit". Ata shpesh gënjenin për persekutimin hebre, i cili mbështetet si gënjeshtër në dosjet e qeverisë. Në tetor 1975, Shahu, duke iu referuar kësaj fushate si një "lëvizje kulturore", dekretoi që anti-profiterizmi të bëhej parimi i katërmbëdhjetë i Revolucionit të Bardhë .

Sistemi i vetëm partiak përfundoi në fund të vitit 1978, pasi Revolucioni iranian fitoi terren. ^[10]

Historia zgjedhore

Zgjedhjet	Kryetari i partisë	Parlamenti	Senati	Ref
1975	Amir-Abbas Hoveyda	268 / 268	30 / 30	IPU

Lidershipi

Sekretari i Përgjithshëm
Name	Tenure	Ref
Amir-Abbas Hoveyda	1975–1976
Jamshid Amouzegar	1976–1977
Mohammad Baheri	1977–1978
Jamshid Amouzegar	1978	^[11]
Javad Saeed	1978	^[11]

Zëvëndës Sekretari i përgjithshëm
Name	Tenure	Ref
Fereydoun Mahdavi	1975–1976	^[12]
Mohammad Reza Ameli Tehrani	1976–1977
Dariush Homayoon	1977–1978
Javad Saeed	1978	^[11]

^ John H. Lorentz (2010). "Rastakhiz Party". The A to Z of Iran. The A to Z Guide Series. Vëll. 209. Scarecrow Press. fq. 266–268. ISBN 978-1461731917. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
^ ^a ^b John H. Lorentz (2010). "Rastakhiz Party". The A to Z of Iran. The A to Z Guide Series. Vëll. 209. Scarecrow Press. fq. 266–268. ISBN 978-1461731917. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
^ ^a ^b Parviz Daneshvar (2016). Revolution in Iran. Springer. fq. 73. ISBN 978-1349140626. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
^ Daryaee, Touraj (2012). The Oxford Handbook of Iranian History. Oxford Handbooks in History. Oxford University Press. fq. 361. ISBN 978-0199732159. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
^ Abrahamian, Ervand (1999). Tortured Confessions: Prisons and Public Recantations in Modern Iran. University of California Press. fq. 113. ISBN 9780520216235. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
^ Abrahamian, Ervand (2008). A History of Modern Iran. Cambridge University Press. fq. 153. ISBN 978-0521528917. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
^ ^a ^b Gholam Reza Afkhami (2008). The Life and Times of the Shah. University of California Press. fq. 434–444. ISBN 978-0-520-25328-5. The conception of the party, a hybrid of the Italian and Spanish schools of fascism, met with widespread opposition and was withdrawn once the queen sided with its opponents. But then fascism yielded to communism. The organization became principle democratic centralism, though the term was not mentioned. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
^ ^a ^b ^c Abrahamian, Ervand (1982). Iran Between Two Revolutions. Princeton University Press. fq. 442–446. ISBN 0-691-10134-5. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!) Gabim referencash: Invalid <ref> tag; name "PBCP" defined multiple times with different content
^ Yom, Sean (2015). From Resilience to Revolution: How Foreign Interventions Destabilize the Middle East. Columbia University Press. fq. 142–143. ISBN 9780231540278. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
^ Middle Eastern Studies, 38 (1), 1 January 2002, pp. 131–168
^ ^a ^b ^c Elizabeth Collard (1979), "Iran", MEED, Economic East Economic Digest Ltd, 23: 17 {{citation}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
^ Milani, Abbas (2008). Eminent Persians: The Men and Women who Made Modern Iran, 1941–1979. Vëll. 1. Syracuse, N.Y.: Syracuse University Press. fq. 205–212. ISBN 978-0815609070. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)

[1] John H. Lorentz (2010). "Rastakhiz Party". The A to Z of Iran. The A to Z Guide Series. Vëll. 209. Scarecrow Press. fq. 266–268. ISBN 978-1461731917. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)

[AZ-2] John H. Lorentz (2010). "Rastakhiz Party". The A to Z of Iran. The A to Z Guide Series. Vëll. 209. Scarecrow Press. fq. 266–268. ISBN 978-1461731917. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)

[S-3] Parviz Daneshvar (2016). Revolution in Iran. Springer. fq. 73. ISBN 978-1349140626. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)

[4] Daryaee, Touraj (2012). The Oxford Handbook of Iranian History. Oxford Handbooks in History. Oxford University Press. fq. 361. ISBN 978-0199732159. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)

[5] Abrahamian, Ervand (1999). Tortured Confessions: Prisons and Public Recantations in Modern Iran. University of California Press. fq. 113. ISBN 9780520216235. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)

[6] Abrahamian, Ervand (2008). A History of Modern Iran. Cambridge University Press. fq. 153. ISBN 978-0521528917. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)

[A8-7] Gholam Reza Afkhami (2008). The Life and Times of the Shah. University of California Press. fq. 434–444. ISBN 978-0-520-25328-5. The conception of the party, a hybrid of the Italian and Spanish schools of fascism, met with widespread opposition and was withdrawn once the queen sided with its opponents. But then fascism yielded to communism. The organization became principle democratic centralism, though the term was not mentioned. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)

[PBCP-8] Abrahamian, Ervand (1982). Iran Between Two Revolutions. Princeton University Press. fq. 442–446. ISBN 0-691-10134-5. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!) Gabim referencash: Invalid <ref> tag; name "PBCP" defined multiple times with different content

[9] Yom, Sean (2015). From Resilience to Revolution: How Foreign Interventions Destabilize the Middle East. Columbia University Press. fq. 142–143. ISBN 9780231540278. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)

[10] Middle Eastern Studies, 38 (1), 1 January 2002, pp. 131–168

[Saeed-11] Elizabeth Collard (1979), "Iran", MEED, Economic East Economic Digest Ltd, 23: 17 {{citation}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)

[12] Milani, Abbas (2008). Eminent Persians: The Men and Women who Made Modern Iran, 1941–1979. Vëll. 1. Syracuse, N.Y.: Syracuse University Press. fq. 205–212. ISBN 978-0815609070. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]