Sophia e Hungarisë
Sophia(hungarisht: Zsófia </noinclude>) ishte më e madhja prej dy vajzave të mbretit Béla II të Hungarisë. Ajo ishte e fejuar me Henry, një bir i Konrad III të Gjermanisë. Ajo vdiq si një murgeshë në Abbey Admont.
Jeta
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Sophia, si vajza e parë e çiftit mbretëror, Mbreti Béla II dhe Helena e Rashës, lindi rreth vitit 1135.[1] Ajo fillimisht filloi të shfaqej në tekstet narrative në 1139, kur babai i saj e fejtoi atë me Henry, djali i madh i Konradit III (r. 1138-1152). Menjëherë pasi Sophia udhëtoi drejt perëndimit nga Mbretëria e Hungarisë në Perandorinë e Shenjtë Romake, ku presupozohej të mësonte gjuhën gjermane dhe zakonet e gjykatës në përgatitje për martesën e saj.[2] Sidoqoftë fejesa e saj me të riun Henry u prish.[1]
Babai i saj, Béla vdiq në vitin 1141, dhe marrëdhëniet midis pasardhësit të tij, Geza II dhe Conrad III u tendosën gjithnjë e më shumë gjatë viteve të ardhshme.Në një moment në mes të viteve 1140, Conrad përkrahu shkurtimisht edhe Boris Kalamanos, një kandidat rivale për fronin hungarez. Në këtë mjedis të ngarkuar, planet për një martesë midis Sofisë dhe Henrit u braktisën. Megjithatë, Sophia ishte ende në mbretërinë Gjermane, ku ajo kishte jetuar gjatë disa viteve të fundit. Brenda një viti ajo u bë murgeshë në manastirin e Admont (sot në Austri). [2]
Sipas letrës së Herbord të Michelsbergut të shkruar në vitin 1159, Sophia tashmë jetonte në manastirin e dyfishtë në Admont kur fejesa e saj mbaroi. Konrad III e kishte dërguar atje menjëherë pasi ajo u largua nga Hungaria, sepse mbreti gjerman donte që ajo të rritej brenda mantelit derisa Sophia dhe Henry të ishin të moshuar mjaftueshëm për t'u martuar. Kur u bë e qartë se martesa e saj nuk do të ndodhte kurrë, vëllai i saj Géza II dërgoi lajmëtarë në Admont për ta kthyer atë në Hungari. Megjithatë Sophia nuk donte të largohej, duke këmbëngulur se ajo dëshironte të qëndronte në manastir si një murgeshë. Ai pastaj konsideroi udhëheqjen e një ushtrie në Austri për ta kthyer atë me forcë. Më vonë, megjithatë, ai vendosi të dërgonte një mision diplomatik për të negociuar kthimin e saj. Manastiri i dha Sophias zgjedhjen të qëndrimit ose të largimit. Edhe një herë, ajo afirmoi dëshirën e saj për t'u bërë një murgeshë, dhe Géza II më në fund e lejoi të qëndronte në Admont.[3]
Referime
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Referime
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- Kristó, Gyula; Makk, Ferenc (1996). Az Árpád-ház uralkodói [=Rulers of the House of Árpád] (në hungarisht). I.P.C. Könyvek. ISBN 963-7930-97-3.
- Lyon, Jonathan R. (2012). "The letters of Princess Sophia of Hungary, a nun at Admont". përmbledhur nga Newman Goldy, Charlotte; Livingstone, Amy (red.). Writing Medieval Women's Lives. Palgrave Macmillan. fq. 51–68. ISBN 978-0-230-11455-5.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - Makk, Ferenc (1989). The Árpáds and the Comneni: Political Relations between Hungary and Byzantium in the 12th century (Translated by György Novák). Akadémiai Kiadó. ISBN 963-05-5268-X.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!)