Laurazija
Laurazija je naziv severnog mezozojskog superkontinenta nastalog cepanjem Pangee u vreme trijasa, kada je započelo i stvaranje i oblikovanje Atlantskog okeana. Ova tektonska aktivnost je takođe rezultirala permsko-trijaskim izumiranjem. Laurazija je bila izgrađena iz budućih kontinenata Severne Amerike, Evrope i većeg dela Azije.[1] Jedinstvo ovog kopna uzrokovalo je i jedinstvo flore i faune današnjih kontinenata, koje se često ujedinjuju u biogeografsko carstvo Holarktik.
Njeno postojanje je utvrdio južnoafrički geolog, Aleksandar Di Tot u njegovoj knjizi pod nazivom „Naši lutajući kontinenti” iz 1937. godine.[2] U ovoj knjizi je reformulisana teorija o kretanju kontinenata, koju je predstavio nemački meteorolog Alfred Vegener. On je tvrdio da postoji jedan super kontinent Pangea, dok je Di Tot smatrao da su postojale dve takve velike kopnene mase: Laurazija na severu i Gondvana na jugu, koje su razdvojene okeanom Tetis.[3]
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ „Enciklopedija”.
- ^ Enciklopedija Britanika https://www.britannica.com/place/Laurasia
- ^ „Superkontinent”.
| ||||||
| ||||||
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
