ป้อมพระสุเมรุ
ป้อมพระสุเมรุ | |
---|---|
ป้อมพระสุเมรุ ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2566 | |
ประเภท | ป้อมปราการ |
ที่ตั้ง | แขวงชนะสงคราม เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย |
พิกัด | 13°45′50″N 100°29′46″E / 13.763771°N 100.496085°E |
ความสูง | 31.5 เมตร |
ความยาว | 45 เมตร |
สร้างเมื่อ | พ.ศ. 2326 |
สร้างโดย | พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช |
การใช้งานดั้งเดิม | เป็นส่วนหนึ่งของระบบกำแพงเมืองและป้อมปราการกรุงเทพมหานคร |
บูรณะ | พ.ศ. 2525 |
สถานะ | ปิดใช้งาน, ยังมีอยู่ |
สถาปัตยกรรม | รัตนโกสินทร์ |
ผู้ดูแล | กรมศิลปากร |
ชื่อที่ขึ้นทะเบียน | ป้อมพระสุเมรุ |
ขึ้นเมื่อ | 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2492 |
เป็นส่วนหนึ่งของ | โบราณสถานในเขตกรุงเทพมหานคร |
เลขอ้างอิง | 0000065 |
ป้อมพระสุเมรุ เป็นป้อมปราการที่สร้างขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 1 ในสมัยนั้นได้มีการสร้างป้อมปราการ 14 แห่งเพื่อป้องกันพระนคร แต่เมื่อเวลาผ่านไป ป้อมปราการหมดความจำเป็น จึงถูกรื้อถอนไป ป้อมพระสุเมรุเป็น 1 ใน 2 ป้อมที่ยังคงเหลืออยู่ อีกป้อมหนึ่งคือป้อมมหากาฬ ชื่อป้อมพระสุเมรุได้นำมาตั้งเป็นชื่อถนนพระสุเมรุ
ป้อมพระสุเมรุซึ่งสร้างมาแต่รัชกาลที่ 1 มีลักษณะสวยงามและเป็นประโยชน์ใช้สอยมากมาย มีเชิงเทิน ช่องยิงปืน ห้องเก็บกระสุนดินดำ และอาวุธยุทโธปกรณ์ต่าง ๆ แต่ก็ชำรุดทรุดโทรมเป็นธรรมดา จนถึง พ.ศ. 2524 กรมศิลปากรได้ซ่อมแซมบูรณะตามรูปแบบเดิมจากภาพถ่ายในสมัยรัชกาลที่ 5 จนแลดูสง่างามเหมือนเดิม และยังปรับปรุงบริเวณโดยรอบให้เป็นสวนสาธารณะอีกด้วย โดยให้ชื่อว่า "สวนสันติชัยปราการ" มีพลับพลา ชื่อว่า "พระที่นั่งสันติชัยปราการ"
ชุมชนโดยรอบป้อมพระสุเมรุ คือชุมชนถนนพระอาทิตย์ มีความเข้มแข็งด้านการมีส่วนร่วมสูงเช่นเดียวกับชุมชนป้อมมหากาฬ แต่มีความหลากหลายสูงกว่า
ในสมัยรัชกาลที่ 1 เมื่อ พ.ศ. 2326 มีชาวเขมร 10,000 คน มาขุดคลองเชื่อมระหว่างคลองบางลำภูกับคลองโอ่งอ่าง จนจรดต่อกันเกิดเป็นคลองรอบกรุง[1]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "เที่ยวสวน ชมป้อม ที่ "สวนสันติชัยปราการ"". ผู้จัดการออนไลน์. 8 November 2005. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-03-01. สืบค้นเมื่อ 16 April 2014.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- แผนที่และภาพถ่ายทางอากาศของ ป้อมพระสุเมรุ
- ภาพถ่ายดาวเทียมจากวิกิแมเปีย หรือกูเกิลแมปส์
- แผนที่จากลองดูแมป หรือเฮียวีโก
- ภาพถ่ายทางอากาศจากเทอร์ราเซิร์ฟเวอร์