ฟรันซิสโก ตาร์เรกา

ฟรันซิสโก ตาร์เรกา
ฟรันซิสโก ตาร์เรกา (ก่อน ค.ศ. 1900)
เกิด	ฟรันซิสโก เด อาซิส ตาร์เรกา อี เอย์เชอา 21 พฤศจิกายน ค.ศ. 1852(1852-11-21) บิยาร์เรอัล, จังหวัดกัสเตยอน, สเปน
เสียชีวิต	15 ธันวาคม ค.ศ. 1909(1909-12-15) (57 ปี) บาร์เซโลนา, สเปน
ปีปฏิบัติงาน	ค.ศ. 1874–1909

ฟรันซิสโก เด อาซิส ตาร์เรกา อี เอย์เชอา (สเปน: Francisco de Asís Tárrega y Eixea; เกิด 21 พฤศจิกายน ค.ศ. 1852 – 15 ธันวาคม ค.ศ. 1909) เป็นนักแต่งเพลงและนักกีตาร์คลาสสิกชาวสเปน ในยุคโรแมนติก ผลงานที่สร้างชื่อเสียงให้เขามากที่สุดคือการแต่งเพลงบรรเลงกีตาร์คลาสสิก "เรกูเอร์โดสเดลาอาลัมบรา" และส่วนหนึ่งของเพลง "กรันบัลส์" ที่เขาแต่งขึ้นได้มีการนำมาทำเป็นเสียงเรียกเข้าพื้นฐานซึ่งเปรียบเสมือนสัญลักษณ์ของโทรศัพท์เคลื่อนที่โนเกีย โดยตาร์เรการับการยกย่องให้เป็น "บิดาแห่งกีตาร์คลาสสิก" และถูกจัดให้เป็นหนึ่งในนักกีตาร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล

ในช่วงท้ายของชีวิตตาร์เรกาป่วยเป็นโรคอัมพาตที่ร่างกายซีกขวา โดยเขาได้แต่งเพลงสุดท้ายในชีวิตที่ชื่อว่า "โอเรมุส" (Oremus) ซึ่งแต่งเสร็จก่อนที่เขาจะเสียชีวิตในอีก 2 สัปดาห์ต่อมา

ประวัติ

ตาร์เรกาเกิดเมื่อวันที่ 21 พฤศจิกายน ค.ศ. 1852 ที่บิยาร์เรอัล จังหวัดกัสเตยอน ประเทศสเปน มีชื่อเล่นในวัยเด็กว่า "กิเก" พ่อของเขาเป็นพนักงานดูแลสถานที่ในคอนแวนต์แห่งซานปัสกวล โดยพ่อของเขาชอบเล่นดนตรีแนวฟลาเมงโกและเล่นในแนวเพลงอื่น ๆ ด้วยกีตาร์ ทำให้ตาร์เรกามักจะหยิบกีตาร์ของพ่อมาเล่นอยู่เป็นประจำ

ในวัยเด็ก ฟรันซิสโก ตาร์เรกา ได้วิ่งหนีพี่เลี้ยงของตัวเองจนตกลงไปในคลองชลประทาน ทำให้ได้รับความกระทบกระเทือนที่ดวงตา และพ่อของเขามีความกังวลว่าลูกชายจะสูญเสียการมองเห็นอย่างถาวรและกลายเป็นคนตาบอด จึงได้พาครอบครัวย้ายมาอยู่ที่กัสเตยอนเดลาปลานาและให้เขาเรียนดนตรีกับเอวเฆนิ รุยซ์ และมานูเอล กอนซาเลซ ซึ่งเป็นครูสอนดนตรีที่พิการทางสายตา โดยพ่อของเขาหวังว่านอกเหนือจากความรู้เรื่องดนตรีแล้ว ครูสอนดนตรีทั้ง 2 จะช่วยสอนเรื่องการใช้ชีวิตหากจะต้องสูญเสียการมองเห็นด้วย

อนุสาวรีย์ของตาร์รากาที่บิยาร์เรอัล