เทวฤทธิ์ นิกรเทศ

เทวฤทธิ์ นิกรเทศ ม.ป.ช., ม.ว.ม.
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	31 สิงหาคม พ.ศ. 2517 อำเภอเมืองบึงกาฬ จังหวัดบึงกาฬ
พรรคการเมือง	ประชากรไทย (2538–2543) ไทยรักไทย (2543–2549) พลังประชาชน (2550–2551) กิจสังคม (2551–2557) ชาติไทยพัฒนา (2557–2561) อนาคตใหม่ (2561–2563) เพื่อไทย (2557–2561, 2564–ปัจจุบัน)

เทวฤทธิ์ นิกรเทศ (เกิด 31 สิงหาคม พ.ศ. 2517) อดีตโฆษกพรรคกิจสังคม และอดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดหนองคาย และสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรแบบสัดส่วน สังกัดพรรคกิจสังคม

ประวัติ

เทวฤทธิ์ นิกรเทศ เกิดเมื่อวันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2517 เป็นบุตรของนายบุญนำ กับนางคำแหวน นิกรเทศ สำเร็จการศึกษาชั้นประถมศึกษาจากโรงเรียนอนุบาลอุดรธานี จังหวัดอุดรธานี ชั้นมัธยมศึกษาจากโรงเรียนสิงหราชพิทยาคม ระดับปริญญาตรี วิศวกรรมศาสตรบัณฑิต สาขาวิศวกรรมโยธา จากมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมหานคร และปริญญาโท บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาบริหารธุรกิจ จากมหาวิทยาลัยมหาสารคาม

การทำงาน

เทวฤทธิ์ นิกรเทศ เคยทำงานเป็นวิศวกรประจำบริษัทเอกชนหลายแห่ง ต่อมาในปี พ.ศ. 2544 จึงได้หันเข้าสู่งานการเมือง โดยการเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จังหวัดหนองคาย สังกัดพรรคไทยรักไทย กระทั่งในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2550 ได้ลงสมัครในแบบสัดส่วน กลุ่มจังหวัดที่ 3 สังกัดพรรคพลังประชาชน แต่ต่อมาศาลรัฐธรรมนูญได้มีคำวินิจฉัยยุบพรรคพลังประชาชน เทวฤทธิ์ นิกรเทศ จึงได้ย้ายมาสังกัดพรรคกิจสังคม พร้อมกับนายสุวิทย์ คุณกิตติ

เทวฤทธิ์ นิกรเทศ เป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรที่มีส่วนในการจัดตั้งจังหวัดบึงกาฬ เนื่องจากเป็น ส.ส. ที่มีภูมิลำเนาในเขตพื้นที่ดังกล่าวด้วย

ในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2554 นายเทวฤทธิ์ ไม่ได้ลงสมัครรับเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร เพื่อลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัดบึงกาฬ แต่ไม่ได้รับเลือกตั้ง โดยได้รับคะแนนเป็นลำดับที่ 2 รองจากนายนิพนธ์ คนขยัน

ในปี พ.ศ. 2561 ได้เข้าร่วมงานกับพรรคอนาคตใหม่ ต่อมาลงสมัครรับเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรแบบบัญชีรายชื่อ ลำดับที่ 56 ของพรรค ในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2562 แต่ไม่ได้รับเลือกตั้ง ต่อมาจึงย้ายไปร่วมงานกับพรรคเพื่อไทย

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

• พ.ศ. 2554 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)
• พ.ศ. 2551 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)