โซโต
 | |
| ชื่ออื่น | โจโต เตาโต |
|---|---|
| มื้อ | จานหลัก |
| แหล่งกำเนิด | อินโดนีเซีย |
| ภูมิภาค | ทั่วประเทศ |
| ชาติที่มีอาหารประจำชาติที่เกี่ยวข้อง | อาหารอินโดนีเซีย |
| อุณหภูมิเสิร์ฟ | ร้อน |
| ส่วนผสมหลัก | ซุปไก่ เนื้อวัว หรือเครื่องในที่มีลักษณะต่าง ๆ กัน |
| รูปแบบอื่น | มีความแตกต่างกันทั่วประเทศ |
โซโต (อินโดนีเซีย: soto) เป็นซุปแบบพื้นเมืองในอาหารอินโดนีเซีย ใส่เนื้อและผัก ในบางครั้งจัดเป็นอาหารประจำชาติ มีรับประทานตั้งแต่สุมาตราไปจนถึงปาปัว โดยมีความแตกต่างกันมากมีตั้งแต่ขายข้างถนนไปจนถึงในภัตตาคาร ผู้อพยพชาวชวาได้นำอาหารชนิดนี้ไปยังซูรินามและเรียกว่าซาโอโต[1]
จุดกำเนิด
[แก้]โซโตเป็นอาหารที่พัฒนาขึ้นในหมู่เกาะอินโดนีเซีย โดยแต่ละบริเวณจะมีสูตรเฉพาะของตนเอง และได้รับอิทธิพลจากชาติอื่น เช่น จีน อินเดีย[2] ชาวชวาเรียกอาหารนี้ว่าโซโต ชาวเปอรานากันเรียกเตาโต ชาวมากัสซาร์เรียกโจโต นักวิชาการบางคนเสนอว่าเป็นอาหารที่มีลักษณะผสมระหว่างอาหารพื้นเมืองจีนกับอินเดีย อิทธิพลของจีนเห็นได้จากการใส่เส้นบีหุนและกระเทียมเจียว การใส่ขมิ้นแสดงถึงอิทธิพลของอินเดีย
ความหลากหลาย
[แก้]
โซโตที่เป็นเอกลักษณ์ของแต่ละท้องถิ่น ได้แก่
- โซโตในอัมบน ทำจากไก่ แต่งรสและสีด้วยขมิ้น ขิง ข่า กระเทียม ตะไคร้ และเครื่องเทศต่างๆ กินกับข้าว อาจเติมถั่วงอก ไก่ฉีก เซเลอรีหั่น กระเทียมเจียว มันฝรั่งทอด
- โซโตในบันดุง เป็นโซโตเนื้อวัวแบบใส ใส่ผักกาดหัวหั่น[3]
- โซโตในบันจาร์ ใส่เครื่องเทศ ตะไคร้ กานพลู ซัมบัลรสเปรี้ยว มันฝรั่ง
- โซโตในบาญูมัต ใส่ซัมบัลถั่วลิสง กินกับเกอตูปัต
- โซโตแบบเบอตาวี ทำจากเนื้อวัว ใส่นมวัวหรือกะทิ มันฝรั่งทอด มะเขือเทศ
- โซโตในเกอดีรี เป็นโซโตไก่ใส่กะทิ
- โซโตในกูดุส ทำจากเนื้อควาย
- โซโตในลาโมงัน เป็นโซโตที่ขายริมถนนที่มีชื่อเสียง
- โซโตในมาดูรา ทำจากไก่ เนื้อวัว หรือเครื่องใน น้ำซุปสีเหลือง
- โซโตในมากัสซาร์[4] ทำจากเนื้อวัว ต้มกับน้ำซาวข้าว กินกับถั่วลิสงทอด
- โซโตในเมดาน ทำจากไก่ หมู เนื้อวัว ใส่กะทิ มันฝรั่ง
- โซโตในปาดัง ทำจากเนื้อวัว ใส่เนื้อวัวทอด บีหุน มันฝรั่งทอด
- โซโตในเปอกาโลงัน[5] เป็นโซโตที่ปรุงรสด้วยเต้าเจี้ยว
- โซโตในเซอมารัง เป็นโซโตไก่ ปรุงรสด้วยแคนเดิลนัท รับประทานกับสะเต๊ะไก่งวง
- โซโตบังกง เป็นโซโตไก่ ที่เสิร์ฟเฉพาะคน ผสมกับข้าว ลูกชิ้น เทมเป้ และสะเต๊ะ
- โซโตในเตอฆัล ลักษณะคล้ายโซโตในเปอกาโลงัน ปรุงรสด้วยเต้าเจี้ยว มีทั้งที่ทำจากไก่ เนื้อวัว และเครื่องใน
โซโตหลายชนิด เรียกตามส่วนประกอบที่เป็นเครื่องปรุงหลัก เช่น
- โซโตอายัม[6] เครื่องปรุงหลักคือไก่ น้ำซุปสีเหลือง กินกับลนตง นาซิเอิมปิต เกอตูปัต พบได้ทั่วไปในสิงคโปร์ มาเลเซีย อินโดนีเซีย
- โซโต บาบัต ทำจากเนื้อวัวหรือเนื้อแพะ น้ำซุปใส่กะทิ สีเหลือง ใส่เส้นก๋วยเตี๋ยว มันฝรั่ง และผัก กินกับข้าว พบได้ทั่วอินโดนีเซีย
- โซโต กากี ทำจากเอ็นเนื้อและกระดูกอ่อนจากเท้าวัว น้ำซุปรสเผ็ดสีเหลือง ใส่กะทิ เส้นก๋วยเตี๋ยว มันฝรั่ง ผักและกรูปุก กินกับข้าว เป็นอาหารเบอตาวีพบได้ในจาการ์ตา
- โซโต ตังการ์ เป็นโซโตแบบเฉพาะของเบอตาวี ทำจากซี่โครงวัว ใส่กะทิ ปรุงรสด้วยขมิ้น กระเทียม หัวหอม พริก พริกไทย แคนเดิลนัท ยี่หร่า ข่า ผักชี อบเชย ใบเบย์ และใบมะกรูด
- โซโตหมี่ เป็นโซโตรสเผ็ด สีเหลืองใส่ไก่ เส้นหมี่
- โซโตบาบี เป็นโซโตหมู พบในเกาะบาหลี ที่ประชากรส่วนใหญ่นับถือศาสนาฮินดู
ส่วนผสม
[แก้]เนื้อสัตว์ส่วนใหญ่ที่ใช้เป็นเนื้อไก่และวัว อาจใส่ เครื่องใน เนื้อแพะหรือควายได้ หมูใช้เฉพาะในท้องถิ่นที่ประชากรส่วนใหญ่เป็นฮินดู เช่นที่บาหลี[7] กินกับข้าว ลนตง หรือ เกอตูปัส ส่วนผสมอื่นของโซโตได้แก่บีหุน ถั่วงอก น้ำซุปเป็นสีเหลืองเพราะใส่ขมิ้น หรือข้นเพราะใส่กะทิ
รวมภาพ
[แก้]-
โซโตอายัม -
โซโตบาบีในอาหารบาหลี -
โซโตบันดุง -
โซโตกากี -
โซโตกูดุส -
โซโตซาปีหรือโซโตเนื้อวัว -
โซโตเตอฆัล -
โซโตเปอกาโลงัน -
โซโตบาญูมัต -
โซโตเกอดีรี -
โซโตปาดัง -
โซโตเมดาน -
โซโตบันจาร์ -
โซโตมาร์กัสซาร์ -
โซโตกัมบิงหรือโซโตแพะ -
โซโตหมี่ -
โซโตหมี่
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Saoto Soup (Surinamese-Javanese)". multiculticooking.com. สืบค้นเมื่อ April 29, 2013.
- ↑ Simatupang, Lono. Universitas Gadjah Mada Anthropology
- ↑ Albala, K. (2011). Food Cultures of the World Encyclopedia. Food Cultures of the World Encyclopedia. Greenwood. p. 2-PA109. ISBN 978-0-313-37626-9. สืบค้นเมื่อ February 1, 2015.
- ↑ Rsp. Fav. ala Cake: Sop & Soto (ภาษาฟินแลนด์). Gramedia Pustaka Utama. p. 5. ISBN 978-979-22-3106-9. สืบค้นเมื่อ February 1, 2015.
- ↑ Erwin, L.T. (2008). 100 PTM: Sop & Soto. Gramedia Pustaka Utama. p. 6. ISBN 978-979-22-3908-9. สืบค้นเมื่อ February 1, 2015.
- ↑ Von Holzen, H.; Arsana, L. (2013). Authentic Recipes from Indonesia. Tuttle Publishing. p. 53. ISBN 978-1-4629-0535-5. สืบค้นเมื่อ February 1, 2015.
- ↑ "Sup Babi ( Pig Soup ), Babi Guling Bu Rai Beras Merah" (ภาษาอินโดนีเซีย). December 5, 2011. สืบค้นเมื่อ August 15, 2014.