บัลติสถาน
สีฟ้าเข้ม: สการ์ดู, ฆานเช, ชีการ์ และคาร์มัง (กิลกิต-บัลติสถาน) สีฟ้า: การ์คิล (ชัมมูและกัศมีร์) สีฟ้าอ่อน: เลห์ (ชัมมูและกัศมีร์) | |
พิกัด: 35°18′N 75°37′E / 35.300°N 75.617°E | |
ประเทศ |
|
พื้นที่ |
|
เขต | |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 72,000 ตร.กม. (28,000 ตร.ไมล์) |
ความสูง | 1,500 เมตร (4,900 ฟุต) |
ประชากร (2017) | |
• ทั้งหมด | 922,745 คน |
ภาษา | |
เว็บไซต์ | gilgitbaltistan www |
บัลติสถาน (อูรดู: بلتستان, บัลติ: སྦལ་ཏི་སྟཱན) บ้างเรียก บัลติยุล (บัลติ: སྦལ་ཏི་ཡུལ་།) หรือ ทิเบตน้อย (อังกฤษ: Little Tibet) เป็นพื้นที่ภูเขาแห่งหนึ่งของกัศมีร์ในการปกครองของปากีสถานใกล้กับเทือกเขาการาโกรัม ทางใต้ของภูเขาเคทู (ภูเขาสูงอันดับสองของโลก) บัลติสถานมีชายแดนด้านตะวันตกติดกับกิลกิต ด้านเหนือติดกับซินเจียง ทางตะวันออกเฉียงเหนือติดกับลาดัก และทางตะวันตกเฉียงใต้ติดกับหุบเขากัศมีร์[4][5]
ก่อน ค.ศ. 1947 บัลติสถานเป็นส่วนหนึ่งของรัฐมหาราชาชัมมูและกัศมีร์จากการยึดครองโดยกองทัพของมหาราชา คุลาพ สิงห์ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1840[6] บัลติสถานและลาดักจึงกลายเป็นอำเภอ (wazarat) หนึ่งของรัฐดังกล่าว โดยบัลติสถานแยกเป็นตำบล (tehsil) คือสการ์ดู, การ์คิล, เลห์ และอีกสองตำบล[7] หลังมหาราชาแห่งชัมมูและกัศมีร์ประกาศเข้าร่วมกับประเทศอินเดีย กองกำลังทหารกิลกิตก่อกบฏต่อรัฐบาลมหาราชาในกิลกิตและยึดครองบัลติสถาน หลังจากนั้นผู้แทนของกิลกิตและบัลติสถานขอเข้าสู่ในการปกครองของประเทศปากีสถานมาแต่นั้น[8] ส่วนตำบลหุบเขากัศมีร์, การ์คิล และเลห์ขึ้นกับประเทศอินเดีย ในเวลาต่อมาดินแดนส่วนเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในบัลติสถานรวมไปถึงหมู่บ้านตูร์ตุกในหุบเขานูบราเปลี่ยนไปขึ้นกับประเทศอินเดียหลังสิ้นสงครามอินเดีย–ปากีสถาน ค.ศ. 1971[9][10]
ภูมิภาคนี้มีชาวบัลติตั้งถิ่นฐานอยู่ พวกเขาสืบเชื้อสายจากชาวทิเบต ปัจจุบันยังสืบทอดวัฒนธรรมทิเบตยุคเก่ารวมถึงภาษาและอักษรอย่างทิเบตมานานกว่าหนึ่งพันปี แม้ประชากรส่วนใหญ่จะเปลี่ยนไปนับถือศาสนาอิสลามแล้วก็ตาม บัลติสถานมีความสำคัญเชิงยุทธศาสตร์ของอินเดียและปากีสถาน เพราะสงครามกิลกิตและเซียเชนเกิดขึ้นที่นี่
ระเบียงภาพ
[แก้]-
หุบเขามาจูลู
-
เส้นทางจากกิลกิตไปสการ์ดู
-
สการ์ดู
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Suddenly Indian - OPEN Magazine". OPEN Magazine.
- ↑ Khan, Aaquib. "Turtuk, a Promised Land Between Two Hostile Neighbours". thewire.in.
- ↑ "Turtuk: The last undiscovered place in Leh-Ladakh". 18 May 2016. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-08-07. สืบค้นเมื่อ 2019-02-23.
- ↑ Schofield, Victoria (2003) [First published in 2000], Kashmir in Conflict, London and New York: I. B. Taurus & Co, p. 8, ISBN 1860648983
- ↑ Cheema, Brig Amar, (2015), The Crimson Chinar: The Kashmir Conflict: A Politico Military Perspective, Lancer Publishers, p. 30, ISBN 978-81-7062-301-4
{{citation}}
: CS1 maint: extra punctuation (ลิงก์) - ↑ Proceedings - Punjab History Conference (ภาษาอังกฤษ). Punjabi University. 1968.
- ↑ Kaul, H. N. (1998), Rediscovery of Ladakh, Indus Publishing, p. 88, ISBN 978-81-7387-086-6
- ↑ Schofield, Victoria (2003) [First published in 2000], Kashmir in Conflict, London and New York: I. B. Taurus & Co, pp. 65–66, ISBN 1860648983
- ↑ Atul Aneja, A 'battle' in the snowy heights, The Hindu, 11 January 2001.
- ↑ "In pictures: Life in Baltistan". bbc.com. สืบค้นเมื่อ 13 May 2015.