แกรนด์สแลม (เทนนิส)

เทนนิสแกรนด์สแลม หรือ แกรนด์สแลม (อังกฤษ: Grand Slam) เป็นชื่อเรียกการแข่งขันเทนนิสรายการใหญ่ที่สุด 4 รายการของโลก บนพื้นผิวคอร์ทและภูมิอากาศที่แตกต่างกัน คำว่า "แกรนด์สแลม" ถูกใช้ในวงการเทนนิสเป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1933 โดยจอห์น คีราน คอลัมนิสต์ของหนังสือพิมพ์นิวยอร์กไทม์ ในปัจจุบันทั้งสี่รายการใช้เวลาแข่งขันสองสัปดาห์ ในการแข่งขันประเภทเดี่ยวจะมีนักเทนนิสเข้าร่วมแข่งขันในรอบเมนดรอว์ 128 คน นั่นคือผู้ชนะเลิศต้องชนะติดต่อกัน 7 ครั้งติดต่อกันจึงจะได้ครองตำแหน่ง

นอกจากจะเป็นชื่อเรียกรายการแข่งขันแล้ว แกรนด์สแลมยังถูกนำมาใช้เรียกแสดงความประสบความสำเร็จของนักเทนนิสที่ชนะเลิศครบทั้งสี่รายการ ความแตกต่างกันของพื้นผิวสนามและสภาพอากาศ (ออสเตรเลียนโอเพนอากาศร้อน วิมเบิลดันมักมีฝนตก ยูเอสโอเพนอากาศเย็น) ทำให้เป็นการยากที่นักเทนนิสคนใดจะได้แกรนด์สแลม และยากยิ่งขึ้นถ้าจะชนะทั้งสี่รายการในปีเดียวกัน ในประวัติศาสตร์มีนักเทนนิสประเภทเดี่ยวเพียงห้าคนที่ชนะเลิศแกรนด์สแลมทุกรายการในปีเดียวกัน คือ ดอน บัดจ์ และ รอด เลเวอร์ ในประเภทชายเดี่ยว มัวรีน คอนนอลลี, มาร์กาเรต สมิธ คอร์ท และ สเตฟี กราฟ ในประเภทหญิงเดี่ยว

รายการแข่งขัน

[แผนที่เชิงโต้ตอบ + บทความใกล้ฉัน]

ที่ตั้ง 4 รายการแข่งขันเทนนิสที่ใหญ่ที่สุด

แกรนด์สแลมของเทนนิสประกอบด้วยรายการหลัก 4 รายการนี้

รายการ	ครั้งที่จัด	ปีเริ่มต้น	สนาม	พื้นสนาม	จับฉลาก	รูปแบบ	กฎการสตัดสิน
ออสเตรเลียนโอเพน	112	1905	เมลเบิร์น พาร์ก เมลเบิร์น	พื้นแข็ง	รายการชายหญิง 128: เดี่ยว 64: คู่ 32: คู่ผสม 8: วีลแชร์เดี่ยว 4: วีลแชร์คู่ รายการเยาวชน 64 เดี่ยว, 32 คู่	ห้าเซ็ตที่ดีที่สุด: ชายเดี่ยว สามเซ็ตที่ดีที่สุด: หญิงเดี่ยว รายการคู่ รายการวีลแชร์ รายการเยาวชน	10-คะแนน ไทเบรก (ตั้งแต่ 2022)^[1]
เฟรนช์โอเพน	123	1925	สนามโรลังด์ การ์รอส ปารีส	พื้นดิน
วิมเบิลดัน	137	1877	ออลอิงแลนด์ลอนเทนนิสและโครเกต์คลับ ลอนดอน	พื้นหญ้า
ยูเอสโอเพน	144	1881	ศูนย์กีฬาเทนนิสแห่งชาติ USTA บิลลี จีน คิง นครนิวยอร์ก	พื้นแข็ง