לשון
ภาษาฮีบรู
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]| ราก |
|---|
| ל־שׁ־ן (ล-ฌ-น) |
จากภาษาเซมิติกดั้งเดิม *lišān-; ร่วมเชื้อสายกับภาษาฟินิเชีย 𐤋𐤔𐤍 (lšn), ภาษาอาหรับ لِسَان (ลิซาน)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (IL, Sephardi Hebrew) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /laˈʃon/
- (Ashkenazi Hebrew) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /lɔ.ʃojn/
- (Yemenite Hebrew) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /lɔˈʃøn/
- (Tiberian Hebrew) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /lɔˈʃon/
- (Biblical Hebrew) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /laˈʃoːn/
คำนาม
[แก้ไข]לָשׁוֹן (ลาโฌน) ญ. (พหูพจน์ไม่ชี้เฉพาะ לְשׁוֹנוֹת, สมาสเอกพจน์ לְשׁוֹן־, สมาสพหูพจน์ לְשׁוֹנוֹת־)
การผันรูป
[แก้ไข]การผันรูปของ לָשׁוֹן
| พจน์ | รูปโดดเดี่ยว | รูปประกอบคำสรรพนามแสดงเจ้าของ | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| สถานะ | รูปผัน | บุรุษ | เอกพจน์ | พหูพจน์ | |||
| เพศชาย | เพศหญิง | เพศชาย | เพศหญิง | ||||
| เอกพจน์ | ไม่ชี้เฉพาะ | לָשׁוֹן | ที่หนึ่ง | לְשׁוֹנִי | לְשׁוֹנֵנוּ | ||
| ชี้เฉพาะ | הַלָּשׁוֹן | ที่สอง | לְשׁוֹנְךָ | לְשׁוֹנֵךְ | לְשׁוֹנְכֶם | לְשׁוֹנְכֶן | |
| สมาส | לְשׁוֹן־ | ที่สาม | לְשׁוֹנוֹ | לְשׁוֹנָהּ | לְשׁוֹנָם | לְשׁוֹנָן | |
| พหูพจน์ | ไม่ชี้เฉพาะ | לְשׁוֹנוֹת | ที่หนึ่ง | לשונותיי \ לְשׁוֹנוֹתַי | לְשׁוֹנוֹתֵינוּ | ||
| ชี้เฉพาะ | הַלְּשׁוֹנוֹת | ที่สอง | לְשׁוֹנוֹתֶיךָ | לשונותייך \ לְשׁוֹנוֹתַיִךְ | לְשׁוֹנוֹתֵיכֶם | לְשׁוֹנוֹתֵיכֶן | |
| สมาส | לְשׁוֹנוֹת־ | ที่สาม | לְשׁוֹנוֹתָיו | לְשׁוֹנוֹתֶיהָ | לְשׁוֹנוֹתֵיהֶם | לְשׁוֹנוֹתֵיהֶן | |
ลูกคำ
[แก้ไข]- לְשׁוֹנִי (ลโฌนิย์)
- לְשׁוֹנִית (ลโฌนิย์ต)
- לָשׁוֹן הָרַע (ลาโฌน ฮาราอฺ)
- לְשׁוֹן יָחִיד (ลโฌน ยาหิย์ด)
- לְשׁוֹן רַבִּים (ลโฌน ราบิย์ม)
- מַטְבֵּעַ לָשׁוֹן (มาตเบะอ์ ลาโฌน)
- צֵרוּף לָשׁוֹן (ต͡เซรูฟ ลาโฌน)
- שְׁמִירַת הַלָּשׁוֹן (ฌมิย์ราต ฮาลาโฌน)
คำเกี่ยวข้อง
[แก้ไข]- בַּלְשָׁנוּת (บาลฌานูต)