ข้ามไปเนื้อหา

ปัด

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ปัด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbpàt
ราชบัณฑิตยสภาpat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pat̚˨˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงปัฏ
ปัทม์

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *pacᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ປັດ (ปัด), ภาษาจ้วง baet

คำกริยา

[แก้ไข]

ปัด (คำอาการนาม การปัด)

  1. ทำให้หมดไปด้วยการพัดหรือโบกเป็นต้น
    ปัดฝุ่น
    ปัดแมลงวัน
  2. เบนไป, เฉไป
    พระอาทิตย์ปัดเหนือปัดใต้
    ท้ายรถปัดไปทางหนึ่ง
    เดินขาปัด
  3. กระทบเรียดไป
    กิ่งไม้ปัดหลังคา
  4. เกลี่ยให้เสมอกัน, เกลี่ยให้เรียบ
    ปัดขนตา
    ปัดคิ้ว
    ปัดแก้ม

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

เทียบภาษาจ้วง baed (ตาดำ)

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

ปัด

  1. เม็ดแก้วเป็นต้นมีรูตรงกลางสำหรับร้อยเป็นเครื่องประดับต่าง ๆ เรียกว่า ลูกปัด